________________ / 2 ઊપેક્ષા જનની પુર્ણતાની ચકવતી રાજા એક બ્રાહ્મણ પર ખુશ થઈ ગયો : માગ, માગે, તે આપું ! બ્રાહ્મણે વિચાર કર્યો. શું માગવું ? એણે કહ્યું : ઉભા રહો. હું ઘેર જઈ મારી પત્નીને પૂછી આવું; કારણે કે નહિતર એ પાછી ઝઘડો કરે. ને જ કહે છે એમ કહી દે કે, તમારામાં તે જરાય અક્કલ નથી ! માટે મને ઘેર જઈ એને પૂછીને આવવા દે. ઘરે ગયે. બ્રાહ્મણને પૂછ્યું કે, ચક્રવતી રાજા ખુશ થયો છે. આપણે શું માગશું? બૈરી ટૂંકી બુદ્ધિની હતી. એણીએ વિચાર્યું કે, જે બ્રાહ્મણ ભાઈના હાથમાં બહુ પૈસા આવશે તો વળી કદાચ મને કાઢી મૂકે ! એટલે એણે પતિને સમજાવ્યું કે આપણને ખાવાનું દુખ મોટું છે. ચપટી માગવા તમારે આ દિવસ ફરવું પડે છે. તે રાજા પાસે માગો કે, તમારા રાજ્યમાં જેટલા નાગરીકે છે, તે દરેક નાગરીક - દરેક ઘરવાળો પોતાને ઘેર એક એક દિવસ અમને સહકુટુંબ જમાડે અને ઉપરથી દક્ષિણામાં એક સોના મહોર આપે. બસ, એથી વધુ આપણે શું જોઈએ ? ખાવાનું મઝાનું રોજ મળી જાય, ને પાછી રોજની સેનામહેરની કમાણી ! બ્રાહ્મણે તે પ્રમાણે માગ્યું, ને તેને તે પ્રમાણે મળી ગયું. પણ તમે આવું માગે ખરા? ચક્રવત જે ખુશ થયે, પછી તે નાનું એવું રાજ્ય જ ન માગી લેવાય? બ્રાહ્મણ તે જાણે ચક્રવતી પાસે માગતાં ભૂલ્યા, તમે તો ભગવાન પાસે માગવામાં ભૂલતા નથી ને ?
