________________ જાગૃતિ જ્ઞાનદૃષ્ટિની ઈલાચિકુમારની વિચારણા ઈલાચિકુમાર નટડી પાછળ ઘેલા થયે. નાના મુખોએ કહ્યુંઃ ભાઈ! તમે નૃત્યકળામાં કુશળ બનો. કઈ રાજાને રીઝ. ને રાજાના દાન વડે અમારી નાત જમાડે. તે તમને અમારી કન્યા મળે. નહિતર ના મળે. જરા વિચારો. ટોને આગેવાન ઈલાચિને શું કહે છે? એ કહે છે કે, તમે લખપતિ છે કે કરોડપતિ હે, એનું અમારે મન કાંઈ મૂલ્ય નથી. અમારે તે અમારી વિદ્યામાં નિપુણ વ્યક્તિ હેય એની જ કિંમત છે. શ્રાવક પિતાની પુત્રીના વેવિશાળ કરવા હોય ત્યારે શું જુએ? છોકરો હશિયાર, રૂપાળા હેય ને ઘર સારું હોય તે પછી બીજું કંઈ જોવાનું ખરું? એનામાં જનત્વ કેટલું છે? શ્રાવક એગ્ય આચાર-વિચાર એ ભાવી જમાઈમાં છે કે નહિ એ જેવા તૈયાર કેટલા ? ઈલાચિ તૈયાર થઈ ગયે. નૃત્યવિદ્યા શીખે. એક નગરના રાજાને રીઝવવાને છે હવે. એ માટેની તૈયારી થઈ ગઈ. રાજા નૃત્ય દેખે છે. ઈલાચિ નાચે છે. ખૂબ ના. બધી કળા દેખાડી. પછી રાજા પાસે આવી નમન કરે છે. રાજા શું કહે છે? રાજ્યની ચિન્તામાં મારું મન વ્યસ્ત હોવાથી હું ખેલ બરોબર જોઈ શક્યો નથી. ત્યારે ઈલાચિ બીજી વાર ખેલ કરે છે. બીજા નૃત્યના અતે પણ એ જ જવાબ રાજાને.
