________________ જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા કંઈ આ ગામડિયા ભાઈ શહેરીથી અંજાઈ જાય ? એ કહેઃ પૈસાથી ખરીદ્યો છે, ખબર છે? અમે તો ખાવાના જ. અને પેલે શહેરી ગ આમ, ને આ નેકરે ત્રીજી બાજુથી ત્રીજું બચકું ભર્યું ! ગામડિયાને પિલી મિઠાઈ બહુ ભાવી હોત, ને પિટને વિચાર કર્યા વગર એ પેટ ભર ભર કર્યો ગયે હેત તે તમે વિચારત કે, આ અત્યારે સ્વાદની મઝા માણી રહ્યો છે, પણ એના ભાવીને એ વિચાર કરતો નથી, પરંતુ જ્યારે પેલે સાબુની ગોટી ને ખાવા માંડ્યો ત્યારે તમને શું લાગ્યું ? આ જ વાત આપણે સમજવાની છે. શાલીભદ્ર જેવી ઋદ્ધિ વાળો માણસ સંસારને પકડી રાખે; સંસારને વળગી રહે તે જ્ઞાનીઓ વિચારે કે, “અહો ! આ વિષયાધીન જીવ ભેગેના પરિણામને જોઈ શકતો નથી.” પણ સાબુની ગેટી ખાવા જે સંસાર હોય, છતાં મેહ ન છૂટે ત્યારે જ્ઞાનીઓ વિચારે છેઃ અહો ! મેહનું જોર કેવું છે ! મોહ મનુષ્યને સાચું ભાન થવા દેતું નથી. આજે મોટા ભાગના લોકોને સંસાર પ્રાયઃ કે હોય છે? સભાઃ સાબુની ગેટ ખાવા જે જ. અને તેય એવાય સંસાર પર નફરત ન છૂટે એનું કારણ શું ? આ મહ. તે આમ મોહ મૂંઝવે છે. ડાહ્યો કહેવાતે માણસ, જેની બીજી બધી બાબતમાં બુદ્ધિ
