________________ કયાં કર્મ ખટકે છે? જ એણે હેરાન કર્યો. તે શું મારું કઈ કર્મ આમાં નિમિત્તરૂપ નહિ હોય ?.... આ વિચારણું તમને પેલી. વ્યક્તિ પ્રત્યેના ધમાંથી ઉગારી લે છે. હા, પિતાના કામે જ પિતાને હેરાન કર્યો છે. પોતે જ આમાં ગુનહેગાર છે, પછી બીજા પર દેષનો ટેપલો ઓઢાડવાનું મન શું થાય ? નાના બાળકને કઈ ટપલી મારે કેકવાર તેાય એ રડશે મને પેલાએ માર્યો ! પણ એ જ બાળક રસ્તામાં દેડતાં ઠેસ વાગવાથી પડી જાય તે આજુબાજુ કોઈ જોતું તે નથી ને ! એમ જોઈને તરત ધૂળ ખંખેરી ચાલવા લાગશે. અત્યારે એ નહિ રડે. વડીલ પાસે ફરિયાદે નહિ કરે. ફરિયાદ કરે શી રીતે ? આરોપી જ પોતે છે ત્યાં ! એમ કર્મના ચિન્તન દ્વારા, આપણું જ ભૂતકાળનાં અમુક કૃત્યેનું આ પરિણામ છે એમ લાગવાથી, રોષ નથી થતો. ટપાલી ટપાલ નાખી જાય તમારે ત્યાં. અને એ ટપાલમાં કેઈએ આઘાતજનક-દુખજનક વાત લખેલી હોય તે તમે ટપાલીને હાંક મારીને પાછો બોલાવી ઠપકો આપવાનું વિચારશેય ખરા ? ના. તમે સમજે છે કે, ટપાલીએ તે ટપાલ આણવાનું કામ કર્યું છે. દુખજનક વાત તે પેલા પત્રલેખકે કરી છે. અહીં તમે તરત ભેદ પાડી શકે છે. આ જ ભેદ દષ્ટિને તમને દુખ સાંપડે ત્યાં લઈ જાવ તો ? ટપાલીએ ટપાલ નાંખી એ વખતે તમે પારખી લીધું એવી જ સીધીસટ વાત અહીં છે. તમારું કેક
