________________
(१६), सिद्धिओ अने समृद्धिओ मनीन सिद्ध थाय छे. " ते सांभळीने राजाए कह्यु के-" हे देव ! तमे शा माटे जुटुं बोलो छो ? देवार्नु पण मनोवांछित सिद्ध थतुं नथी. देवो पण घणा दुःखी होय छे, केमके इया, विषाद, मद, क्रोध, मान अने लोभ इत्यादिवडे देवो पण दुःखी होय छे. तेओ बीजा पोताथी अधिक ऋद्धिवाळाथी पराभव पामे छे. माटे तेमने पण सुख क्याथी ? तेथी जो देवोथी पोतानुं वांछित पण सिद्ध थतुं नथी, तो ते वीजानुं शीरीते सिद्ध करशे ? माटे देवोथी पण अन्यनुं मनोवांछित सिद्ध करायज नहीं. शुं रंक माणस बाजाने राज्य आपी शके ? माटे हे देव! तपे विद्वान् थइने गर्वथी अथिलनी जेम आम केम बोलो छो ? सत्यवक्ता मनुष्य पण आईं असत्य बोलता नथी, तो तमे देव थइने केम बोलो छो ?" आ प्रमाणे राजाए तत्व अने युक्तिथी कां, ते सांभळीने चित्तमां चमत्कार पामेलो यक्ष बोल्यो के-" हे महापुरुष ! तें आ जे कडं ते सर्व सत्य छे. देवाने पण बीजानी जेम पूर्व करेला पोतपोताना पुण्यने अनुसारे ज कार्य सिद्धि थाय छे. तो पण देवनी शक्ति अचिंत्य छे. तेथी ते चितवेलुं कार्य करी शके छ. जेवू मुख मनुष्योथी साधी शकातुं नथी, तेवू सुख देवता शीघ्रताथी साधी शके छे, माटे तुं मारी पासे कांइ पण माग. तुं जे मागीश, ते माराथी अवश्य सिद्ध थशे, हुं ते सर्व तने आपी शकीश. केमके देवतुं दर्शन निष्फल होयज नहीं," आ प्रकारे सांभळीने ते देवर्नु वचन अत्यंत दृढ करवा माटे राजाए कह्यु के"हे देव ! जो तमारी इच्छा एमज होय तो हुं ज्यारे तमाएं स्मरण
