________________
(११३) चंदगुत्तपपुत्तो उ बिंदुसारस्स नत्तुओ। असोगसिरिणो पुत्तो अंधो जाचइ कागणिं ॥१॥ ____ अर्थ-चंद्रगुप्तनो प्रपौत्र, बिंदुसारनो पौत्र अने अशोकश्रीनो पुत्र के जे अंध छे, ते काकणीनी याचना करे छे. १.
ते सांभळीने राजाए बहु मानथी तेने पूछयु के-"तुं कोण छे ?" ते बोल्यो-" आपनी आज्ञानुं आराधन करवामां एकाग्र चित्तवाळो हुं आपनो पुत्र कुणाल छ, के जेणे पितानी आज्ञाथी पोताना पाणथी पण अधिक वहालां नेत्रो गुमाव्यां छे." ते सांभळीने राजा हर्ष पामी स्नेहसहित आखा शरीरे रोमांच रुप कंचुकने धारण करतो सतो ते कुमारने आलिंगन दइने बोल्यो के-" हुँ तारापर तुष्टमान छं. तारी इच्छा होय ते माग." ते बोल्यो के-" हुं काकणी माणु छ. बीजू कांइ मागतो नथी." राजाए कह्यु-" हे वत्स ! तुं महाबुद्धिमान छतां केम आq अत्यंत तुच्छ मागे छे ? " ते वखते प्रधानो बोल्या के-" हे राजा ! राजपुत्रोने काकणी शब्दे करीने गज्य कहेवाय छे." ते सांभळीने राजाए तेने कयु के-" हे वत्स ! नेत्ररहित तुं राज्य शी रीते करी शकीश ?" त्यारे ते बोल्यो के-“ पिताश्रीना प्रसादथी पिताश्रीने पवित्र लक्षणोना पात्ररूप पौत्र थयो छे, तेने माटे राज्य मागुं छं, मारे माटे मागतो नथी." ते सांभळीने अत्यंत हर्ष पामेला राजाए प्रेमसहित कुमारने पूछ\ के-" हे वत्स ! हर्षनां स्थानरूप ते पुत्र क्यारे जन्म्यो ? " कुमार बोल्यो के-" संप्रति एव ( हमणांज ). " ते सांभळीने अत्यंत प्रीतिना उल्लासथी
