________________
( ३० )
सोने वारीने पोताने हाथेज मनना भावविना मुनिने जेवी तेवी तुच्छ वस्तु अत्यंत थोडी बहोरावती. कोइ वखते मुनि कांइ वस्तु लेवा आवे तो घरमां ते वस्तु होय छतां “ नथी" एम कहती. कदाच ते वस्तु मुनिनी दृष्टिए पडे तो कहेती के "आ वस्तु तो पारकी छे." अथवा कोइ वार ते वस्तु शुद्ध छतां " अशुद्ध छे " एम पण कहेती. आवी अदान बुद्धि ( दान न देवानी बुद्धि ) ने धिक्कार छे ! आ प्रमाणे ते श्राविकाए बीजां धर्म कार्य (प्रतिक्रमण, पौषध विगेरे बिना खर्चनां कार्य) मां तत्पर छतां पण कृपणपणाना दोषथी महा उग्र भोगांतराय कर्म बांध्युं. ' अहो ! निर्मळ एवा जैन धर्मने पामीने पण केटलाएक मूढ जीवो अयोग्य आचरणवडे आत्माने मलिन करे छे, ते अत्यंत खेदकारक छे.' हवे बीजी श्राविका जे धनप्रभा नामनी हती ते उदार चित्तवाळी हती. तेथी तेणीए शुद्ध भावथी सुपात्र दान आपवाचढे शुभ भोगना फळवालुं कर्म बांध्युं. कारण के जीवना परिणाम -विचित्र प्रकारना होय छे. अनुक्रमे आयुष्य पुर्ण थये ते बन्ने श्राविकाओ मरण पामीने स्वर्गमां देवपणे उत्पन्न थइ. परंतु तेमांनी पहेली धनश्री किल्बिषीया देवना विमानमां उत्पन्न थइ. त्यांथी आयुष्य पुर्ण थये चवीने ते बने देवो हे राजा ! तारा प्रेमना पात्ररूप आ वे कन्याओ रूपे उत्पन्न थयेळ छे. ते बन्नेने पोतपोताना कर्मना वशथी भोगनी प्राप्ति ने भोगनो नाश थयेळ छे." आ प्रमाणे बने कन्याओनो पूर्वभव सांभळीने राजाए गुरुने पूछयुं के - " हे स्वामी! मारी एक - शंका समाधान करो के कर्म अने उद्यम ए बेमां कथं प्रधान
