________________
( ६२ )
- बाळ जीवोथी शी रीते बने !" भगवान् जवाब आपे छे के " हे गौतम ! जे कोइ माणस आ नियंत्रणाने न इच्छे एटले न करे, अने विनयोपधान कर्या विनाज पंचमंगलादिक श्रुनज्ञान भणे, अथवा भणावे, अथवा तेनी अनुमोदना करे, तेओ परस्पर एक बीजाने पापमा नांखे छे; तेमने धर्मनी प्रीतिवाळा कहेवा नहीं, तेओ गुरुनी आशातना करनारा जाणवा, तथा अतीत, अनागत अने वर्तमान तीर्थकरोनी अने श्रुतज्ञाननी आशातना करनारा जाणवा, तथा ते अनंत संसारसागरमा भ्रमण करे छे. केमके आ विनयोपधाननी चिरकाळनी नियंत्रणा छे. वळी हे गौतम! जे कोइ आ विधिप्रमाणे करे, जरा पण अतिचार लगाडे नहीं, अने यथोक्त विधान प्रमाणेज पंचमंगलादिक श्रुतज्ञाननुं विनयोपधान करे ते सूत्रनी हीलना करनारो नथी, तथा वारंवार भवमां भ्रमण करवारूप गर्भवासादिक अनेक कारनां दुःखोने पामतो नथी. अहीं विशेष एटयुं छे के - हे गौतम! जेओ बाळक छे तथा पुण्य पापने पण नहीं जाणनारा छे, तेओ पंचमंगल भणाववाने सर्वथा अयोग्य छे. तेओने पंचमंगल महाश्रुतस्कंधनो एक पण आलावो आपको ( शीखववो ) नहीं. केमके अनादिकाळ भवभ्रमण करवाथी उपार्जन करेलां अशुभ कर्मराशिने दहन करवा समर्थ एवा आ पंचमंगळने पामीने बाळजनो तेनुं सारी रीते आराधन करी शके नहीं, अने उलटा ते पंचमंगळने लघुता पमाडे. तेथी तेवा लोकोने केवळ धर्मकथा कहीनेज भक्तिवाळा करवा. पछी ज्यारे धर्मनी श्रद्धावाळा, दृढ धर्मवाळा तथा भक्तियुक्त थाय त्यारे आ प्रत्याख्या
