________________
पण गृहव्यापार करतो नहोतो, तेनी माता ज सर्व गृहचिंता करती हती. एकदा मौर्य वंशना अग्रेसर " संप्रति " राजाने प्रतिबोध करनार " श्री आर्यसुहस्ती" नामना आचार्य पोताना गच्छसहित विहारना क्रमे त्यां आव्या, अने भद्रानी अनुमतिथी तेणीना आवासनी पासेज वाहनशाळामा रह्या. एकदा प्रदोष समये सूरि महाराज " नलिनीगुल्म " नामनुं अध्ययन गणता हता. कर्णने रसायण समान ते अध्ययन सांभळतांज अत्यंत आनंद पामेलो भद्रानो पुत्र अवंतिसुकुमाल सात भूमिकाना प्रासादथी नीचे उतरीने गुरुनी वसतिना द्वार पासे आवी ने सांभळवा लाग्यो. तरतज तेने जातिस्मरण उत्पन्न थयु. एटले ते गुरु पासे आवी नमस्कार करीबोल्यो के-" हे भगवान् ! हुँ भद्रानो पुत्र छु. नलिनीगुल्म विमाननी अनुपम ऋद्धिनो में पूर्व भवे अनुभव कर्यो छे, ते सुख मने जातिस्मरण थवाथी याद आव्युं छे. तेथी संसारना मुखथी पराङ्मुख थइने हुं त्यांज जवाने अत्यंत उत्सुक थयो छ. हे भगवान् ! पूज्य एवा आप पण शुं नलिनीगुल्म विमानमांथी ज अत्रे आव्या छो ? केमके नहीं तो ते विमानतुं यथार्थ स्वरूप आप शी रीते जाणो?" ते सांभळीने गुरु बोल्या के-" सर्वज्ञे रचेला सिद्धांतना वचनथी अमे तेनुं स्वरूप जाणीए छीए." तेणे पूछयु के-"कया उपाय घडे ते विमान जलदी प्राप्त थाय ?" गुरु बोल्या-" चारित्र लेवाथी ते सुख प्राप्त थाय छे, परंतु तुं अत्यंत कोमळ छो अने चारित्र अत्यंत कठण छे. केमके लोढाना चणा चाववा सुकर छे, अग्निनो स्पर्श पण मुकर छे, परंतु जिनेश्वरे कहेठे चारित्र आतचाररहित पालन करवं
