________________
( १०५) आ प्रमाणे अद्भुत चार श्लोको सांभळीने अत्यंत प्रसन्न थयेला विक्रम राजाए उंचा किंमती वस्त्रोथी भरेलो १, सुगंधि वस्तुना समूहथी भरेलो २, सोनामहोरोथी भरेलो ३, अने हार, अर्ध हार विगेरे अलंकारोथी भरेलो ४-एचा मोटा चार हाथीओ मंगावीने गुरुने कां के-" आ ग्रहण करो." गुरु बोल्या के-"आ अमारे कल्पे नहीं." फरीथी राजाए कह्यु के-" त्यारे आपनी इच्छामां आवे तेवा मारी पृथ्वीमांथी मोटा चार देशो ग्रहण करो." गुरु बोल्या-" ते पण हुं इच्छतो नथी." "त्यारे आपनी शी इच्छा छे ?" एम राजाना पूछवाथी सूरि बोल्या के-“हे राजा! ओंकार नामना पुरमा शिवालय छे, तेथी पण उंचो चार द्वारवाळो जैन प्रासाद करावो, अने परिवार सहित जाते त्यां आवीने प्रतिमानी स्थापना तथा प्रतिष्ठा संबंधी उस्कृष्ट महोत्सवो करो. ते सांभळीने पुण्यना अर्थी राजाए तेज प्रमाणे सर्व कर्यु. आ प्रमाणे जैन मतनी महा उन्नति थवाथी संघ अत्यंत हर्ष पाम्यो.
अनुक्रमे सूरि दक्षिणमां " प्रतिष्ठान" ( पेंठ ) नामना पुरमा गया. त्यां पोताना आयुष्यनो अंत जाणीने अनशनादिक विधिवडे काळ करी स्वर्गलोकने पाम्या. आ वृत्तांत जणाववा माटे त्यांना संघे एक विद्वान् वक्ता भट्ट ( ब्राह्मण ) ने चित्रकूट (चितोड) मोकल्यो. ते भट्ट चित्रकूटमा जइने संघनी पासे वारंवार अर्थो श्लाक बोलचा लाग्यो के" इदानीं वादिखद्योता द्योतन्ते दक्षिणापथे।"