________________
( ७२ )
"
दत्तने कुशल एवा माता, पिता अने बंधु विगेरेए घणे प्रकारे प्रेरणा कर्या छतां पण जेम गळीयो बळद घूंसरीना भारने वहन न करे तेम तेणे उपधान वहन कर्यु नहीं. “ धर्मिष्ठोने पण प्रमादरुपी मदिरा . पानथी उत्पन्न थयेला मदनी अधिकताना आवेशनी पुष्टता थाय छे तेने धिकार छे, केमके सम्यक् प्रकारनी धर्मक्रियामां कुशळ छतां पण जाणे अग्निदग्ध थयेला होय तेम तेओ ते धर्मक्रियाना आराधन माटे उद्यमीज थता नथी." आ प्रमाणे ते ऋषभदत्ते उपधान नहीं वहन करवाने लीधे तथा तेनी अवगणना करवाने लीधे श्रावक धर्मनुं आराधन करतां छतां पण तीव्र ज्ञानावरणीय कर्म बांध्यं. पछी ते बने भाइओ श्रावक धर्मनुं आराधन करी सौधर्म देवलोकमा देबो थया. त्यांथी आयुष्य पूर्ण थये चवीने महाविदेह क्षेत्रमां महेभ्यना कुळां साथै जन्मेला वे पुत्रो थया. मोटानुं नाम " देवदत्त " अने बीजानुं " गुरुदत्त " पाड्युं ते बन्नेमा मोटो देवदत्त पूर्व कर्मना दोषधी बुद्धिरहित अने अत्यंत मूर्ख थयो, अने नानो गुरुदत्त अत्यंत बुद्धिमान अन डालो थयो. अनुक्रमे योग्य वय आवतां ते बन्नेने भणाववा माटे पिताए अध्यापकने सोप्या. तेमां मोटाने घणी महेनत कर्या छतां पण अत्यंत तपावेला पात्रपर जळना बिंदुनी जेम एक अक्षर मात्र पण हृदयमां आरुढ थयो नहीं. घणुं शुं कहेतुं ! पण अक्षगे वांचवा लखवा जेटलं पण ज्ञान थयुं नहीं. काष्ठना पुतळानी जैम तेने लेश मात्र पण आवडचुं नहीं. तेने माटे पिता विविध प्रकारनां औषध, जंत्र, तंत्र, मंत्र अने देवपश्वादिक उपायो कर्या,
