________________
( ३८ )
वळी दानादिक पण योग्य अवसरे करवाथी विशेष फळवालुं थाय छे. कां छे के, “विहार करवायी श्रांत थयेलाने, व्याधिग्रस्तने, आगमना अभ्यासीने, लोच करेलाने तथा उत्तरपारणावाळाने आपेलुं दान अत्यंत फळदायक थाय छे. योग्य समये आपला दाननी किंमत करवाने कोइपण शक्तिमान नथी. अने तेज दान अयोग्य व खते आपीए तो ते ग्राह्य पण थतुं नथी. " कोई खीने पुरुष कहे छे के - " हे सुंदरी ! एक अंजलि ( चुल्लक ) प्रमाण पण जळ अवसरे आप्युं होय तो मूर्छा पामेलो माणस जीवे छे, परंतु मरी गया पछी सेंकडो घडा पाणी तेनापर नांखवाथी कांइ फळ थतुं नथी. "
D.
वळी खेती, वेपार अने सेवा विगेरे पण अवसरेज कर्या होय तो ते बहु फळदायक थाय छे, अकाळे करवाथी तेनुं फळ मळतुं नथी. कयुं छे के - "जेम समये करेलुं खेतीकर्म बहु फळवाळु थाय छे. तेज प्रमाणे सर्व क्रियाओ पोतपोताने काळेज करवी योग्य छे." वळी मंत्र, विद्या विगेरेनुं साधन पण कहेले समयेज करवाथी सिद्ध थाय छे, अन्यथा ते साधन अर्थनो हेतु थाय छे. तेथी करीने अवसरेज स्वाध्याय करवो, पण अकाळे न करवो.
आ स्थळे छाश वेचनारीनुं दृष्टांत आ प्रमाणे छे- " मथुरा नग मां कोइ एक साधु प्रदोष संबंधी काळने विषे स्वाध्यायनी पोरसी पूरी थया छतां पण अनुपयोगने लोधे कालिक श्रुत भणता हता. ते जोइने 'आ साधुने कोइ दृष्ट देवता न छळो' एम विचारीने शासन देवता तेने बोध करवा माटे छाशनो घडो माथे लइने आभीरी
