Gurubhakti Gahuli Sangrah

Author(s): Jambuvijay
Publisher: Jambuvijay

Page 19

વહે છે જેની વાણીમાં, સદાવૈરાગ્યનાં ઝરણો; કરાવી પાન અમૃતનું, નિવારે જન્મને મરણો...બતાવે૦ ભવિજન સાંભળો ભાવે, સુધાવર્ષાગુરૂવચનો; જિનેશ્વરધર્મ આરાધી, લાહો લહાવો મનુષ્યભવનો...બતાવે હરે અજ્ઞાનતિમિર જે, પ્રસારી જ્ઞાનનાં કિરણો; નમે અંબૂસદાએવા, ગુરૂવરનાં પુનિત ચરણો...બતાવે ૫ (રાગ-રાખનાં રમકડાંને) વીરનાં વણતાં ગુરૂરાજે, ગુરૂરાજે આજે ભાખ્યાં રે; મૃત્યુલોકમાં અમૃતરસના, સ્વાદ સખી મેંચાખ્યા રે...વીરના મારૂં તારૂં કોઇન જગમાં, ખોટી આશા પકડે; આ મારૂં આ તારું કરીને, જીવો ભવમાં રખડેરે... વીરના૦. સચિત-આનંદઆત્મા સોહે, પુદ્ગલભાવથી અળગો; આત્મભાવને છોડીને કેમ, પુલભાવને વળગોરે...વીરનાં જ્ઞાન દર્શન ચારિત્ર ધન છે, ઔર નવિ ધન દુજો; ચેતનધનને છોડીને કેમ, જડકંચનને પૂજો રે...વીરનાં ક્ષણભંગુર કાયા પાસેથી, ધર્મને સાધી લઇએ; કાચી માટીની કાયા ઉપર, આસક્તિનવિધરીએ રે.. વીરનાં) મનમાંથી મમતાને કાઢી, સમતા દિલમાં સ્થાપે; મિથ્યાત્વને દૂર હઠાવી, ગુરૂજી સમકિત આપેરે... વીરનાં૦ ગુરૂમુખથી જિનવાણી સુણતાં, વૈરાગ્ય કેરા રંગ ગાયા; શ્રોતાઓનાં દિલડાં ધર્મના, રંગથકી રંગાયાંરે... વીરનાં અવસર દુર્લભ સખી મળ્યો છે, પ્રમાદ કરશો નહીં; ઘેર બેઠાં આવી છે હેતી, જ્ઞાનની ગંગા અહીં રે... વીરનાં) એવા ગુરૂનાં ચરણ કમળને, વંદુ ભાવ ધરી; જંબૂ કહે ભવ ભાવઠ ભાગી, ટાળે જે ફેરીરે... વીરનાં