________________
૨૨ જ
-
-
વળગે એવી વિશેષતાઓ છે. વિવેચનકારશ્રીએ કરેલ કર્મસાહિત્યના સૂક્ષ્મ અભ્યાસ, સંશોધન અને સંપાદનનો લાભ પણ આ વિવેચનને મળેલ છે. - હવે વિવેચનકારશ્રીની ક્ષમા માંગીને મારી અભીષ્ટ જવાબદારીનો લાભ ઉઠાવી લઉં. એમનું નામ છે : પ.પૂ. મુનિરાજશ્રી યશરત્નવિજયજી મ.સા. સ્યાદ્વાદભાષાથી માંડીને અનેકાન્તજયપતાકા સુધીના પરાકાષ્ઠાના ગ્રંથોના અનુવાદો, વિવેચનો, સંશોધનો તથા સંપાદનો તેમણે કરેલ છે. સંખ્યાબંધ સંયમી ભગવંતોને તેઓશ્રી અદ્ભુત કુશળતાથી અધ્યાપન કરાવી રહ્યા છે. ભણાવવું, પાઠ સાંભળવો, પરીક્ષાઓ લેવી, પ્રોત્સાહન અને માર્ગદર્શન પૂરું પાડવું... આ એમની સહજ શૈલી છે. It self supreme. I don't say one man. university. આવા પૂજ્યોને યુનિવર્સિટી કહેવી, એ આવા પૂજ્યોનું અવમૂલ્યાંકન છે. દુનિયાની કોઈ યુનિવર્સિટીમાં એ ક્ષમતા નથી, કે એમની તોલે ઊભી રહી શકે.
મુનિરાજશ્રીમાં માત્ર જ્ઞાન નથી, પણ જ્ઞાનની પરિણતિ પણ છે. માટે જ મારા સહિત અનેકાનેક શ્રમણોના એ એક આદર્શ છે. વર્ષોની અંતર્મુખ સાધના, સેવા, સમર્પણ, સંયમ, માર્ગાનુસારી ક્ષયોપશમ, ગુરુકૃપા વગેરે અનેક પરિબળોના પુષ્ટ પીઠબળથી આવું સર્જન સાકાર થતું હોય છે. છતાં આ સર્જનના મુખ્ય સ્તંભો ચાર છે.
(૧) કર્મઠતા - વર્ષોના વર્ષો સુધી અપ્રમત્તભાવે કરેલી જ્ઞાનસાધના. (૨) કરુણા - બાળ જીવો પર ઉપકાર કરવાની નિઃસ્વાર્થ ભાવના. (૩) કર્તવ્યનિષ્ઠતા - સર્જનનો સુચારુરૂપે પાર પાડવાનો સમ્યફ પુરુષાર્થ. (૪) કૃતજ્ઞતા - ઉપકારીઓ પ્રત્યેનો ઉછળતો બહુમાન ભાવ.
We Can See. આ વિવેચનનું નામ તેમણે ગુણતીર્થ રાખેલું છે. “ગુણ'માં તેમના દાદા ગુરુદેવશ્રીનું નામ સમાયેલું છે. અને તીર્થમાં તેમના પિતા મુનિરાજશ્રીનું નામ સમાયેલું છે. ગુરુકૃપા એ શું છે? શિષ્યના હૃદયમાં રહેલો ગુરુબહુમાનભાવ એ જ ગુરુકૃપા છે. જો બહુમાન ઊછળી રહ્યું છે, તો કૃપા અનરાધાર વરસી જ રહી છે. ધન્ય મુનિ... ધન્ય કૃપા.
જ હૈયાની વાત છે પૂર્વાચાર્યો આવા અદ્ભુત ગ્રંથોની પ્રસાદી આપી ગયા. આપણા પર પરમ કરુણા કરીને તેમણે આવા ગ્રંથોને ટીકાથી વિભૂષિત કરવાનો પ્રયાસ પણ કર્યો. વર્તમાનકાલીન આવા ભગવંતોએ અનલ્પ પરિશ્રમ કરીને સંશોધન-સંપાદન-સર્જન કર્યું. અને ભાષાકીય અંતરને શૂન્ય કરી દીધું. સુગમ અને રસાળ વિવેચનો દ્વારા તો શીરા જેવું જ નહીં, બલ્ટ જ્યુસ જેવું કરીને પ્રેમથી આપણને ધરી દીધું. Ready to drink. શ્રીસંઘે તન-મન-ધનનો ભોગ આપીને પ્રકાશન અને વિતરણની વ્યવસ્થા કરી. આ સ્થિતિમાં પણ આપણે જો પ્રમાદમાં રહ્યા, શાસ્ત્રાભ્યાસની આટઆટલી અનુકૂળતા હોવા છતાં જો આપણે શાસેતર વાંચન પર કળશ ઢોળ્યો, તો એ આ શાસ્ત્રોની અવગણના નહીં કહેવાય? પૂ. હરિભદ્રસૂરિ મહારાજા યાદ આવે.
