________________
: 414 :
Jinabhadra Gaņi's (The ninth साहारणवण्णादि व अह साहारणमहेगमत्ताए । उक्करिसा-वगरिसओ तस्सेव य पुण्णपावक्खा ॥३६३ (१९११) Sāhāraṇavannādi va aha sāhāraṇamahegamattāe i Ukkarisa-vagarisao tasseva ya punnapāvakkha ॥ 363 ॥ ( 1911 ) [ साधारणवर्णादीवाथ साधारणमथैकमात्रया।
उत्कर्षा-ऽपकर्षतस्तस्यैव च पुण्यपापाख्या ॥ ३६३ ॥ (१९११) Sadhāraṇavarṇādīvātha sādhāraṇamathaikamātraya | Utkarsa-'pakarsatastasyaiva ca punyapāpākhyi |363 ॥ (1911)]
Trans.-363 Like joint-syllables etc, (punya and papa) are combined with each other as one. And, by reason of eminence or diminution of it, it is known as punya or pāpa ( respectively ). ( 1911)
___टीका-" अह साहारणमिति" अथ साधारणं संकीर्णपुण्यपापाख्यं वस्तु भाव्यत इत्यर्थः । कथंभूतं पुनरिदमवगन्तव्यम् ? इत्याह-"साहारणवण्णादि व ति" यथा साधारण तुल्यं हरितालगुलिकादीनामन्यतरन्मीलितं वर्णकद्वयम् ; आदिशब्दाद् यथामेचकमणिः, नरसिंहादिर्वा, तथेदमपि पुण्यपापाख्यं संकीर्णमेकं वस्त्वित्यर्थः । ननु यद्येकं वस्त्विदम् , तर्हि पुण्यं पापं चेति परस्परविरोधिवस्तुविषयमाख्याद्वयं कथं लभते ? इत्याह-" अहेगमत्ताए इत्यादि " अथ तस्यैवैकस्य संकीर्णपुण्यपापाख्यस्य वस्तुन एकया पुण्यमात्रया-एकेन पुण्यांशेनेत्यर्थः, उत्कर्षतो वृद्धौ सत्यां पुण्याख्या प्रवर्तते; एकया तु पापमात्रया-एकेन पापांशेनेत्यर्थः, उत्कर्षतो वृद्धौ सत्यां पापाख्या प्रवर्तते । अपकर्षेऽपि पुण्यांशस्य पापाख्या प्रवर्तते, पापांशस्य त्वपकर्षे पुण्याख्या प्रवर्तत इति ॥३६३ ॥ (१९११) ।
D. C.- The theory is that pāpa and punya are not separate entities, but they are infused with each other as one like the two syllables joined together as one. Like a base metal of haritāla or indago, wherein there is always one object mixed with two colours or like, the Mecaka jewel or Narasinha eto,
