________________
• 434 :•
Jinabhadra Gani's
[ The ninth
टीका- ' तथा ' इत्युपपच्यन्तरार्थः । इह देहिनां दुःखबहुलत्वं केवलपुण्यापकर्षमात्रजनितं न भवति । कुतः १ इत्यत्र हेतुमाह - बाह्यानि यान्यनिष्टाहारादीनि साधनानि तेषां यस्तदनुरूपः प्रकर्षस्तस्याङ्गभावात् कारणभावादिति । विपर्यये बाधकमाह-' इहेत्यादि ' तद् दुःखमन्यथा यदि पुण्यापकर्षमात्रजन्यं भवेत् तदा पुण्यसंपाद्येष्टाहारापचयमात्रादेव भवेत्, न तु पापोचयसंपाद्यानिष्टाहारादिरूपविपरीतबाह्यसाधनानां यद् बलं सामर्थ्यं तस्य स्वानुरूपो यः प्रकर्षस्तमपेक्षेत । इदमत्र हृदयम् - यदि पुण्यापकर्षमात्रजन्यं दुःखं भवेत्, तदा पुण्योदय प्राप्येष्टाहारादिसाधनापकर्षमात्रादेव भवेत्, न चैतदस्ति, इष्टविपरीतानिष्टाहारादिसाधनप्रकर्षसामर्थ्यादेव तद्भावादिति ॥ ३८४ ॥ (१९३२)
D. C.-Abundance of miseries to the various beings in this world is not merely caused by the diminution of punyakarmas but by the abundant force of various external elements like forbidden food also. If it were not so, it would have been caused only by the diminution of prescribed food etc (to be attained by punya-karmas) and would never have depended upon the abundant force of the external but opposite elements like forbidden food etc (to be attained by papa-karmas)
The main purport of the above argument is this:-If dehatva were to be generated by means of the diminution of punya-karmas only, it would have been produced only on account of the lack of external materials like iṣṭāhāra etc. But it is not so, as it is produced by the increasing force of the external but opposite materials like aniṣṭāhāra as well. | 384 || (1932)
And,
देहो नावचयकओ पुण्णुक्करिसे व मुत्तिमत्ताओ ।
होज व सहीणतरओ कहमसुभयरो महल्लो य ? ॥ ३८५॥ (१९३३)
Deho navacayakao punnukkarise va muttimattão
Hojja va sa hinatarao kahamasubhayaro mahallo ya? ॥385 (1933)
