________________
: 512:
Jinabhadra Gani's
[ The eleventh
apprehension of happiness and misery, it is free from happiness and misery like the sky, in absence of body as well as senseorgans. ( 2002-2003)
टीका-पुण्यात् सुखमुपजायते, पापाच दुःखम् , इति भवतामपि संमतम् , तेन तस्मात् तयोः पुण्य-पापयोः कारणभूतयोन शे सुख-दुःखयोः कार्यरूपयो शाद् निःसुख-दुःख एव मुक्तात्मा प्रामोति, तत्कारणाभावात् आकाशवदिति । अथवा, निःसुख-दुःखोऽसौ, देहे-न्द्रियाभावात् , नभोवत् , यद् यस्माद् देह एव, तथेन्द्रियाणि च सुख-दुःखोपलब्धीनामाधारो दृश्यते, न पुनर्देहाभावे सुख-दुःखे दृश्येते, नापीन्द्रियाभावे ज्ञानं काप्युपलभ्यते । ततः सिद्धस्य कथं तदभावात् तानि श्रद्धीयन्ते ? इति ॥ ४५४-४५५ ॥ (२००२-२००३)
D. C.--Prabhāsu. That happiness is born of punya and misery of papu, has already been accepted by you. Now, when punya and pipa vanish, happiness and misery being their kāryas, will naturally vanish Hence, like: the sky muktātmā will be free from sukha-duhkha. Or, it will be free from sukha-duḥkhu in absence of deha and indriyas.
Since deha is an active means of apprehending sukha duhkha there will be no apprehension of sukha-duḥkha in absence of dela In absence of indriyas, there will be no cognizance. Consequently, a mukta ( being ) can never experience sukher-duhcha. ॥ 454-455 ॥ (2002-2003)
Bhagavān replies-- पुण्णफलं दुक्खं चिय कम्मोदयओ फलं व पावस्स । नणु पावफले वि समं पच्चक्खविरोहिआ चेव ॥४५६॥ (२००४) Punnaphalam dukkham ciya kammodayao phalam va pāvassa | Nanu pāvaphale vi samam paccakkhavirohia ceva |456 ॥ (2004) [ पुण्यफलं दुःखमेव कर्मोदयतः फलमिव पापस्य ।
ननु पापफलेऽपि समं प्रत्यक्षविरोधिता चैव ॥ ४५६ ॥ (२००४)
