________________
જણાવે છે કે, “જૈનો જેને બહિરાત્મા કહે છે તેને વેદાંતીઓ જીવ કહે છે. વેદાંતીઓ જેને આત્મા કહે છે તેને જૈનશાસ્ત્રો અંતરાત્મા કહે છે એમ શબ્દપરિભાષાથી જાણવું.” (“ઇશાવાસ્યોપનિષદ' પૃ. ૧૩૮)
ઇશાવાસ્યોપનિષદ'ની નવમી કંડિકા (શ્લોક)નો અર્થ પૂજ્યશ્રી પૃ. ૧૫૯ ઉપર આ રીતે કરે છે,
'अन्धतमः प्रविशन्ति येऽविद्यामुपासते ।
ततो भूय इव ते यउविद्यार्यां रताः ।।९।।' અર્થાત્ જેઓ અવિદ્યાને ઉપાસે છે તે અંધતમમાં પ્રવેશ કરે છે અને જે વિદ્યામાં આસક્ત છે તેઓ અવિદ્યાના ઉપાસકો કરતાં પણ ઘણા અંધતમમાં પ્રવેશ કરે છે.”
પોતાને “સોડદ”િ નો અનુભવ થયો હતો તેનો નિર્દેશ થાય તેવું એક પદ તેઓ રજૂ કરે છે. “સોડહં સોડહં સોડહં સોડાં સોડહં સોડહં દિલમાં વસ્યોરી, હું તું ભેદભાવ દૂર નાઠો, ક્ષાયિકભાવે કદિ ન ખસ્યોરી.” (૧) “જાવું ન આવું ન લેવું ન દેવું, અંતર પડદો ખૂલ ગયોરી, સુખસાગરની લહેરો ઉછળે, આતમ હંસ ત્યાં ઝીલ રહ્યોરી સોડહં.” (૪)
(“ઇશાવાસ્યોપનિષદ', પૃ. ૨૧૭) આત્મા તે જ કૃષ્ણ છે અને આત્મા જ વિષ્ણુ છે તે દર્શાવતાં પદ “રમજો રંગ કૃષ્ણજી'માં કેવો સમન્વયાત્મક ભાવ રજૂ થયો છે !
નિશ્ચય વિષ્ણુ વ્યવહારે કૃષ્ણ, અવતારી જીવ પોતે; આતમકૃષ્ણ ને આતમવિષ્ણુ, બીજે શીદ તંતુ ગોતે રે.”૭
(“ઇશાવાસ્યોપનિષદ', પૃ. ૨૨૨) જૈન પરંપરા અને વૈદિક પરંપરાના સમન્વયની ભૂમિકાએ લખાયેલા ઇશાવાસ્યોપનિષદ' ગ્રંથમાં પૂજ્યશ્રીના અધ્યાત્મની ઊંચાઈને જોઈ શકાય
(૫) “અધ્યાત્મશાંતિ' ગ્રંથની રચના અધ્યાત્મમાર્ગના પ્રવાસી એવા આ સાધક આત્માએ સં. ૧૯૫૯માં પાદરામાં શેઠ મોહનલાલ વકીલની વિનંતીથી
41 ઘ અધ્યાત્મનું આકાશ
