________________
જિનસ્તુતય: ]
स्तुतिचतुर्विंशतिका શ્લોકાર્ય
શ્રુત-દેવતાનું સ્મરણ—
“દસરને વિષે લમ્પટ એવી, તથા શીઘ્ર એકત્રિત થયેલી એવી, તેમજ હાથીના જેવી શ્યામ વર્ણવાળી [ અથવા ગજરાજના ( ગણ્ડ–થલના ) ઉપર ( મદનું પ્રાશન કરવાને માટે લુબ્ધ થઇને બેઠેલી એવી, અથવા તેજવી એવી ] ભ્રમરાની શ્રેણિએ, ચન્દ્રમાના જેવા જે કમનીય કમલમાંના, સર્વદ્યા પરિમલથી પરિપૂર્ણ એવા પરાગના કણેનું પાન કર્યું, તે *મલના ઉપર કમલના જેવી કાન્તિવાળાં ચરણાને સ્થાપનારી, અને વળી સરલ તથા અલસ ( અર્થાત્ અતિસુકુમાર હોવાને લીધે શીઘ્ર ગમનાદિકમાં મંદતાને ધારણ કરનારી), તેમજ હર્ષિત, તથા વળી દેદીપ્યમાન ઢિવ્યાંગનાઓથી ( પરિવૃત હોવાને લીધે ). શેભાયમાન એવી ( તથા કમલના જેવી કાન્તિવાળી એવી) શ્રુતદેવતા (હે ભળ્યા !)તમારૂં પરિપાલન કરો. ”—૪ સ્પષ્ટીકરણ
२७
શ્રુત-દેવતાનું સ્વરૂપ—
શ્રુત-દેવતા ચન્દ્ર, ક્ષીર, હિમ, મચકુંદનું પુષ્પ ઈત્યાદિના જેવી શ્વેતવણી છે. વળી તે કમલના આસન ઉપર આરૂઢ થાય છે. તેને ચાર હાથ છે. તેના જમણા એ હાથમાં પુસ્તક અને માલા છે, જ્યારે ડાબા એ હાથમાં વીણા અને કમલ છે.૧
૧ સરખાવેશ—
" प्रकटपाणितले जपमालिका कमलपुस्तकवेणुवराधरा । धवलहंससमा श्रुतवाहिनी हरतु मे दुरितं भुवि भारती ॥ "
— द्रुतविलम्बितम्
