Sarth Gujarati Jodni Kosh

Author(s): Gujarat Vidyapith Ahmedabad
Publisher: Gujarat Vidyapith Ahmedabad

Page 803

વાગળું]
૭૫૮
[વાછા-છે)ટિયું
ઘંટ=વાડિયે કે પતરાજીખાર માણસ, વાગત ટેલે જવું = | એક બાજ. નખ ૫૦ વાઘના નખનું બાળકનું ઘરેણું (૨) એક જાહેર રીતે જવું (૨) વરઘોડે ચડવું, ફજેતી થવી. પગલાં વાગવા . પિલાદી હથિયાર (૩) એક ગંધદ્રવ્ય. ૦પટોળી, બકરી [સર૦ =નજીક આવતા હોવું. શબ્દો વાગવા =(સામાના) કઠોર - | મ.] સ્ત્રી એક બાજી. બારશ(-સ) સ્ત્રી, આસો વદ બારશ. કર્કશ શબ્દોની અસર થવી.]
૦મારુ વિ૦ [સર૦મ. વાઘનાથ] વાઘને મારનાર, બહાદુર (૨) વાગળું ન [., પ્રા. વIf; મ. વા*(-જૂ ઢ] વાગલું; વાગેળ | [લા.] બેટી બડાશ હાંકનાર વાગાઠંબર ૫૦ કિં.] શબ્દને આડંબર (૨) નકામે પ્રલાપ વાઘરી ૫૦ [કા. વગુજરથ (ઉં. વારિF); સર૦ મ.] એ નામની વાચિંદ્રિય સ્ત્રી [.] બલવાની ઈદ્રિય; જીભ
જાતને આદમી (૨)[લા.] મેલો, બંદે કે અસત્ય નીચ માણસ. વાગીશ ૫૦ [i] (સં.) બૃહસ્પતિ. –શા સ્ત્રી વાગીશ્વરી -રણ સ્ત્રી વાઘરીની કે વાઘરી સ્ત્રી (૨) [લા.] ગદી અડ વાગીશ્વરી સ્ત્રી [સં.] (સં.) સરસ્વતી
સ્ત્રી. -ર નવ બ૦૧૦ વાઘરીએ (તુચ્છકારમાં). ૦૧ પુત્ર વાગેશ્રી પું[સં. વાઘેશ્વરી કે વાઘરી પરથી સર૦ હિં., મુ. | વાઘરીઓને લત્તો. – પં. વાઘરી (તુચ્છકારમાં) વાસરી] એક રાગ-માલકેશની રાગણ [પરથી] ઓગાળ | વાઘેલા પુત્ર જુએ વાઘ
[વાઘનું ચામડું વાગેલ(–ળ) સ્ત્રી; નવ [જુઓ વાગળ] વડવાગોળ(૨)[વાગેલવું | વાઘાંબર ન૦ [. ચાત્રાન] વસ્ત્ર કે આસન માટે તૈયાર કરેલું વાગેલ(–ળ)વું સક્રિ૦ [કા. વગઢ (ä રોમન્ય); સર૦ મ. | વાધિ !૦ [જુઓ “વાગ’ =લગામ] ઘોડાની લગામના બે વાઢ, વાપૂa] ખાધેલું માં લાવી ફરી ચાવવું (ઢેરે) (૨) [લા.] | ધીમે ધીમે ચાવી ખાતાં વાર લગાડવી
વાઘેડું ન૦ સુતાર જે લાકડા ઉપર મૂકીને લાકડું ઘડે છે તે લાકડું વાગેયકાર [i] ગયે
વાઘેર પં. [સર મ.] કાઠી લોકની એક જાતને આદમી વાજાલ(–ળ) સ્ત્રી [] ખાલી શબ્દોનો આડંબર
વાઘેલે પૃ. [રે. વાવે; સર૦ મ. વાયા] રજપૂતની એક વાદૃઢ પું. [ā] મેઢેથી ધમકાવવું તે; એ રૂપી દંડ (૨)વાચાની | જાતને આદમી
[ કરનાર દેવી; કાલિકા પ્રવૃત્તિથી થતું કર્મબંધન (જૈન)
[વચન | વાઘેશ્વરી સ્ત્રી [સં. ચશ્વરી, સર૦ મ.] (સં.) વાઘ ઉપર સવારી વાદાન ન. [સં.] “કન્યા આપીશ” એમ કહેવું તે; સગાઈ (૨) | વાઘે પું[સર૦ હિં. વાII (ઉં. વાસ-પુરમં)] ડગલે; પોષાક વાદેવતા, વાદેવી સ્ત્રી, કિં.] સરસ્વતી
(૨) ગાંડી. [(ઠાકોરજીને) વાઘા કરવા = ઠાકરછ માટે પોશાક વાગ્દોષ છું. [ā] વાણીને દેષ (૨) નિંદા; ગાળ
તૈયાર કરાવવો કે ભેટ ધરે. (હનુમાનને) વાદ્ય ચઢાવ = વાગ્ધારા સ્ત્રી [.] વાણીને પ્રવાહ; અખલિત વાણી (હનુમાનને) તેલ સિંદૂર લગાવું.] [(૨) સ્ત્રી (સં.) સરસ્વતી વાબાણ ન [i] વણ રૂપી બાણ, મહેણું
વામન [સં.] સાહિત્ય-થી વિ૦ સાહિત્યિક વાડમય સંબંધી વામાધુરી સ્ત્રી, ન્યું ન 8િ.] વાણીની મધુરતા-મીઠાશ વાચ સ્ત્રી [સં.] વાચા; વાણી; ભાષા; બેલી (૨) બોલવાની શક્તિ. વામી ! [R] વક્તા -મિતા સ્ત્રી વર્તાવ કે તેની શક્તિ | [-ટવી = બલવાની શક્તિ કે હિંમત આવવાં.] વાગ્યશ પું[.]વાણીથી ચલાવેલો યજ્ઞ; વાણીને સેવાર્થે ઉપગ | વાચક વિ. [ā] બેલતું (૨) [સમાસને છેડે] દર્શક; બેધક (૩) વાયુદ્ધ ન [.] માત્ર શાબ્દિક યુદ્ધ (૨) ગરમાગરમ ચર્ચા j૦ વાંચનાર (૪)(અર્થ દર્શાવનાર) શબ્દ. ૦તા સ્ત્રી અર્થવાહેતા; વાગ્યે અ [‘વાયું” પરથી] વાગતાં; વાગે ત્યારે
શબ્દની વાચક શક્તિ. ૦વર્ગ ૫૦, વૃંદ ન વાંચનારાઓને વાવિદગ્ધ વિ. નિં.] બલવામાં ચતુર; વાકપટુ. છતા સ્ત્રી
વર્ગ; વાચક જનતા વાવિદ ડું [ā] વાણુને કેવાણી વડે વિદ;વિવેદી વાણી | વાચન ન [] વાંચવું તે (૨) વાંચવાની ઢબ (૩) ધારાસભામાં વાવિલાસ પં. સિં.] આનંદપૂર્વક પરસ્પર સંભાષણ (૨) કંઈ | ચર્ચા માટે બિલ આવવું તે; “રીડિંગ'. માળા સ્ત્રીશાળાના તથ્ય કે તત્વપ્રાપ્તિ વિનાને વાયવ્યાપાર – ખાલી ડાચાકૂટ વર્ગોમાં ચલાવવા તૈયાર કરેલી ચોપડીઓની શ્રેણી. -ના સ્ત્રી વાવિસ્તાર છું. [.] વાણીને ખાલી વિસ્તાર; વાવ્યાપાર પુસ્તકનું મૂળ લખાણ પાઠ; “ટેકસ્ટ' (૨) તેનું પઠન કરવું કે વાળ્યાપાર પું[.] બલવાની ઢબ (૨) વાણી વિસ્તારવી તે | કરાવવું તે. -નાલય [+ માણૂ] ન છાપાં વગેરે વાંચવા માટે વાઘ પું[પ્ર. વઘ(. વાઘ)] એક હિસ્ર પ્રાણી; શેર. [-કર રખાતાં હોય તે સ્થાન = શરીરે રંગના પટા કરી વાઘનો વેશ કરે. –કર (વહુને) | વાચસિક વિ૦ [ā] જુઓ વાચક [..વગુ (. વા)]=સુંદર ઉપરથી ૬]= અઘરણી વખતે વહુને | વાચસ્પતિ મું. [i.] બહસ્પતિ, દેના ગુરુ [થવું તે શણગારવી. –જેટલી આળસ = ઘણી જ આળસ. –જેવું = વાચા સ્ત્રી. [ā] વાણી; બેલી. ૦બંધન ન [ā] પ્રતિજ્ઞાબદ્ધ સમર્થ; જીવતું જાગતું. ઉદા. મારા ભાઈ વાઘ જેવા બેઠા છે. –ની વાચાલ, -ળ વિ. [ā] બહુબલું બેઠમાં હાથ ઘાલ =જોખમભર્યું સાહસ કરવું. -ની માશી | વાચિક વિ૦ [1] વાચા સંબંધી; વાચાનું = બિલાડી, -નું માથું લાવવું = મેટું પરાક્રમ કરવું (નિષેધ વાએ પુ. બે હઠથી થયેલો ખણે બતાવવા બહુધા પ્રશ્નાર્થમાં કે વ્યંગમાં).–ને ફૂલે મધ = દુર્લભ વાચ્ય વિ. [ä.] બલવા જેવું (૨) કહેવા ધારેલું. -સ્વાર્થ પું કે મુશ્કેલ વસ્તુ. –ભગત = ઠગભગત. –માર = મેટું પરાક્રમ | [+ મ શબ્દની અભિધાશક્તિથી નીકળતે મૂળ અર્થ કરવું. (ખેતર) માંડવું =[ફે. વધામ = મદદ; સહાય?] ઘરેણે | વાછા-છં)સ્ત્રી[વાયુ +છાંટ] પવનથી ઊડેલા વરસાદના છાંટા. મૂકવું.] ૦ણ સ્ત્રી, વાઘની માદા (૨) [સરવે મ; છું. વૅાન] | [-આવવી.] -ટિયું ન૦ વાછંટ અટકાવવા બારી-બારણાં પર ભારખાનાને ડબ. ૦ણદાવ j૦, ૦ણદેરી જી. વાઘબકરી; / કરેલું છનું