Sarth Gujarati Jodni Kosh

Author(s): Gujarat Vidyapith Ahmedabad
Publisher: Gujarat Vidyapith Ahmedabad

Page 843

શાખપત્ર]
૭૯૮
શાલાં –ળાંત]
આપવી.] ૦૫ત્ર ન૦; ૫૦ શાખ દર્શાવતો પત્ર; શાખી નોટ | માણસના કે શાસ્ત્રના કથનથી થતું જ્ઞાન. –બ્દિક વિ૦ શબ્દનું કે ક્રેડિટ-નોટ’. -ખી વિ૦ શાખવાળું; શાખ પર ચાલતું; “ ફિશ્ય- તેને લગતું (૨) મૌખિક
[બંગડી થરી'. (–નેટ)
શામ સ્ત્રી [સર૦ હિં. (સં. રાષ્ન = સાંબેલું)] સાંબેલાની લેઢાની શાખા સ્ત્રી [સં.] ડાળી (૨) વિભાગ (૩) જુદાં જુદાં ગે કે | શામક વિ૦ [સં.] શમાવે એવું, શાનિકારક મંડળોમાં પ્રચલિત વિદની સંહિતાને પાઠ કે ક્રમને ભેદ. ૦મૃગ શામત સ્ત્રી [મ.] વિપત્તિ, કમનસીબી ૫૦ વાંદરો
શામવું અક્રિ. [સં. શમ] શાન્ત થવું; શમવું [વિ૦ કાળું શાખી વિ૦ જુઓ “શાખમાં
[બધી શાખા શામળ, ળિયે, -ને પું. [ä. રામ] (સં.) શ્રીકૃષ્ણ. -ળું શાખપશાખા સ્ત્રી.] શાખા અને ઉપશાખા; નાની મોટી શામાં સ્ત્રી એક પક્ષી (૨) (૫.) જુઓ શ્યામાં શાગરીત –૮), શાગિર્દ [1] પૃશિષ્ય; ચેલે (૨) સહાયક શામિયાને પું[૪] જુઓ શમિયા [શામિલ હોવાપણું મદદગાર
શામિલ વિ૦ [..] સામેલ; ભળેલું; જોડાયેલું. ૦ગીરી સ્ત્રી, શાટક ન૦ કિં.] વસ્ત્ર (૨) ચણિયે
શામેલ ન૦ [૩] ઊનનું એક (પ્રાચીન) વસ્ત્ર શાઠથ ન [i] ઠતા
શાયક વિ૦ [મ. રાઉ] ઈચ્છાવાળું; શોખીન શાણુ પું. [ā] કટીને પથરો (૨) ન૦ પા તેલ; ચાર માસાનું
શાય(હે) ૫૦ [. રા૨૨; સર૦ હિં. રાઘર] કવિ, વિદ્વાન. વજન (૩) સ્ત્રી સરાણ (૪) [] (૫.) શાતા; શાંતિ
-રી સ્ત્રી શાયરપણું (૨) કાવ્યકળા; કવિતા શાકું ન [જુઓ સાણયું, સાનક] શકેરું (૨) ભીખ માગવાનું | શાથી વિ૦ [8] (સમાસને અંતે) “સૂનાર, પિઢનાર’ એવા પાત્ર. [-ઝલાવવું = ભીખ માગતું કરવું.]
અર્થમાં. ઉદા. શેષશાયી. (યની વિ૦ સ્ત્રી) શાણપ સ્ત્રી૦, ૦ણ ન [શાણું પરથી] ડહાપણ; ચતુરાઈ શાર (શા') ૫૦ [સર૦ મ. શાર, સાર] કાણું; છિદ્ર. ડી સ્ત્રી, શાણું ન૦ (પ.) સેપ્યું; સ્વપ્ન
શાર પાડવાનું અણીદાર એજાર. [-થી શારવું = મહેણાં શાણું વિ૦ મિ. સવાણ (યું. સશાન); સર૦ હિં. સવાના, મ. મારીને કે દુઃખ દઈને સંતાપવું.] વડે પુત્ર મેટી શારડી (૨) રાહાબા] ચતુર; ડાહ્યું. [શાણી શિયાળ = બહારથી ડાહ્યું અને કુવામાં વધારે પાણી લાવવા શાર પાડ કે નળ જમીનમાં અંદરથી કપટી. શાણી સીતા =સીતા જેવી ડાહી અને ઠાવકી | ઉતારી કુવો બનાવવા તે; “બેરિંગ”. [-સૂકા = બેરિંગ કરવું.] સ્ત્રી કે છોડી. શાણું બગલું= જાડૅ ડોળ કરી સ્વાર્થ સાધનાર.] શારદ–દીય) વિ૦ કિં.] શરદ ઋતુનું, –ને લગતું શાણે (ણે,) સ૦ [‘શું” પરથી] શ વડે; શાનાથી; શેણે શારદા સ્ત્રી [સં.] (સં.) સરસ્વતી. પીઠ સ્ત્રી વિદ્યાપીઠ (૨) શાત ન [સં.] જુઓ શાતા
(સં.) શંકરાચાર્યની પશ્ચિમ ભારતની ગાદી કે મઠ (દ્વારકા) શાતન ન. [ā] નિકંદન; નાશ; અવનતિ
શારવું (શા”) સક્રિ. (જુઓ શાર] શાર પાડવા (૨) [લા.] શાતવાહન ૫૦ [સં.) (સં.) જુએ શાલિવાહન
મહેણાંથી બાળવું
[૦૫ણ ૫૦ (સં.) વિષ્ણુ શાતા પિં. શાત; પ્રા. નાત, ara] શાં તે; ટાઢક; નિરાંત. | શારગ ૧૦ [૩. રાહ ; સર૦ fહ, મ.] જુઓ સારંગ. ૦ધર. [માં રહેજે = સુખમાં રહે (છૂટા પડતી વખતે શુભેચ્છા). શારિ કું. [સં.] પાસે કે શેતરંજનું મહોરું -વળવી = શાંતિ મળવી કે થવી; સુખ થવું] દાયક વિ શાતા | શારીર વિ. [] શરીર સંબંધી (૨) પુંદેહી; જીવાત્મા (૩)નવ આપતું
શારીરવિદ્યા. ૦૫ વિ૦ શરીર સંબંધી (૨) શરીર (૩) ન૦ (સં.) શાથી સ૦ [‘શું” પરથી] શાણે; શા વડે (૨) શા માટે? શા કારણે |
શંકરાચાર્યનું બ્રહ્મસૂત્ર ઉપરનું ભાષ્ય. વિદ્યા સ્ત્રી, વિજ્ઞાન, શાદી સ્ત્રી [.] લગ્ન
શાસ્ત્ર ને શરીરના અંગોનાં કાર્ય તથા ધર્મો વિષેનું શાસ્ત્ર, શાલ વિ. [સં.] ઘાસવાળું; લીલું (૨) ન૦ તેવું મેદાન
ફિઝિવૅલેજી'. શાસ્ત્રી . શરીરશાસ્ત્રી. -રિક વિ. શરીર શાન સ્ત્રી [..] ભભક (૨) દેખાવ; છટા; ઢબછબ. ૦દાર વિ૦ |
સંબંધી છટાદાર, ઘાટીલું (૨) જાજરમાન. શૌકત, જોગાત સ્ત્રી શાર્ક સ્ત્રી [{.] એક મેટી માછલી (મગરમચ્છ જેવી) ઠાઠમાઠ; ભભક; છેલાઈ (૨) દમ; માલ (૩) બાહોશી શાર્દૂલ [સં.] વાઘ. વિક્રીતિ મું[સં.] એક છંદ શાનું સ. [“શું” પરથી] શેનું; શી વાત કે વસ્તુનું (૨) શા માટેનું. શાલ સ્ત્રી [.] ઊનનું ભરેલી કિનારનું એાઢવાનું એક કીમતી -ને અ૦ શા માટે; શીદને
વસ્ત્ર. [-ઓઢાડવી =માનાર્થે શાલપોશાક આપવાં; ઈનામ શાપ ! [] બદદુવા [-આપ, દેવો, -લાગો] બક્ષિસ આપવાં.] દુશાલા મુંબ૦૧૦, ૦૫ઘડી સ્ત્રી માનાર્થે શાપવું સક્રિ. [સં. રા] શાપ દેવ
અપાતાં શેલાપાઘડી વગેરે
[(૨) વેશ્યા શાપાગ્નિ પુંસં.શાપરૂપી અગ્નિ
શાલ પું.] સાગનું ઝાડ. ભંજિકા સ્ત્રીપૂતળી; બાવલું શાપિણી વિ૦ સ્ત્રીશાપ પામેલી
શાલક પૃ૦ (૫.) જુઓ ચાલક શાપિત વિ૦ [ā] શાપ પામેલું
શાલ, દુશાલ, ૦ભંજિકા જુઓ “શાલ” (વાં. તથા કું.)માં શાબાન મું. [મ. રામવાન] હિજરી સનને આઠમે મહિને શાલા(–ળા) સ્ત્રી [સં.] મકાન; ઘર (૨) પાઠશાળા; નિશાળ શાબાશ અ૦ [fT.] સાબાશ; ધન્ય! વાહ! –શી સ્ત્રી ધન્ય- (૩) સમાન નીતિરીતિ, વિચાર વગેરે વાળ સમૂહ; સંપ્રદાય; વાદ; તારીફ [-આપવી, મેળવવી, લેવી].
કૂલ”. -લા(–ળા)ષ્ય [+ અધ્યક્ષ) શાળાને અધ્યક્ષ; શબ્દ છે. [i.] શબ્દ સંબંધી(૨) મૌખિક. ૦જ્ઞાન ન૦ પ્રમાણભૂત | આચાર્ય. -લાં(–ળાં)ત વિ૦ [+] શાળાના અભ્યાસને
ન