________________
[1] સંસ્કૃતનું ગુજરાતી - 1. દોષો આપણા કેવલજ્ઞાનના દેવાદાર છે. [અર્થાત આપણે દોષો પાસેથી
કેવલજ્ઞાનના લેણદાર છીએ, દોષોએ આપણા કેવલજ્ઞાનને દબાવેલું
છે.] 2. આ બધીય સ્થૂલિભદ્રની બહેનો દીક્ષા પછી સંસારને આરતી નથી
અને તેથી સુખને મેળવે છે. 3. જેમ મોરને વાદળો ગમે છે તેમ જો આપણને ભગવાન ગમે તો
આપણે મોક્ષને મેળવીએ. 4. આ બધાં પણ યાત્રા માટે ગિરનાર જાય છે. અમે પણ ગિરનાર જ
જઈએ છીએ. 5. ધર્મ ભવ્યને જ ગમે છે, બધાંને નહીં. 6. હે રથનેમિ! હું તને કહું છું કે “તું આ [વાત] કોઈને પણ નહીં કહે તો
પણ ભગવાન નેમિનાથ] આ બધું જાણે જ છે.” 1. નેમિનાથ ભગવાન ગિરનાર ઉપર ચઢે છે ત્યાં દીક્ષા લે છે અને ત્યાં
જ કેવલજ્ઞાનને મેળવે છે. 8. સ્વજનો કે જ્ઞાતિવાળા મરણ પછી કોઈને પણ યાદ કરતા નથી.
આથી આવા સંસારને જે સારી રીતે છોડે છે તે ભવ્ય અને પ્રાજ્ઞ છે. 9. દુઃખો અને કષ્ટોથી ભયંકર આ સંસાર છે.[ઓ] સંસારમાં કંઈ પણ
સાર નથી. [2] ગુજરાતીનું સંસ્કૃત :
1. તે પ્રજ્ઞા પ્રત્યે જિનાલયમષ્યતિ | 2. महावीरो जिनो राजगृहनगरं गच्छति सर्वांश्च जनानुपदिशति । 3. મરતો નૃપતિઃ પ્રત્યદું સર્વે: શ્રાવણ્ય: મોનનં જીત !
मोक्षोऽस्मभ्यं रोचते, वयं मोक्षाय स्पृहयामः ।। 5. મુન: સર્વેગ: સમૃત: નૃપને: થાં થયક્તિ . 6. शत्रुञ्जयाय गिरये वयमारोहामः, यः शत्रुञ्जय गिरिमारोहति तं वा
पश्यति स भव्यः । 7. भवितव्यता स्तोकादेव धर्मात् प्रभूतं पुण्यं प्रतियच्छति । રિફ સરલ સંસ્કૃતમ્ - ૩ ૦ ૨૩ •
ઉપાઠ-૧/૧ રૂ8
