________________
બંધ કરવાની તેમને કોઈ ઉતાવળ ન હતી. એટલે વેવિશાળ તોડવું તે વિકટ પ્રશ્ન હતો.
ભાઈચંદભાઈ ઝાટકિયાને દલખાણિયા આવવા માટે આમંત્રણ મોકલ્યું. પરંતુ તેમને ખબર પડી ગઈ હતી કે શા માટે બોલાવે છે એટલે તેઓ આવ્યા નહીં. તેઓ આ બાબતમાં ઘણા નારાજ હતા. છેવટે અમૃતબહેન જયંતીભાઈને લઈ ધારી મુકામે તેમને ઘેર ગયાં. તેઓએ ઉપરછલ્લો આદર કર્યો.
દીકરા-દીકરીની સગાઈ કરવી અને લગ્ન કરવાં તે મા-બાપને માટે એક મોટી હોંશ અને મંગલમય કાર્ય હોય છે. જ્યારે તેનાથી વિપરીત પ્રસંગો હોય, સગાઈ તોડવાની વાત હોય, સંબંધ મૂકવાની વાત હોય તે મા-બાપને માટે ખૂબ કષ્ટદાયક હોય છે. આ પ્રસંગ આખા પરિવાર માટે દુ:ખદાયક બની જાય છે. જોકે જૈન સમાજમાં કોઈ ત્યાગના માર્ગે જાય અથવા વૈરાગ્ય ધારણ કરી દીક્ષા લે તો આવા સંબંધ છૂટા થાય તેમાં જૈનો ગૌરવ અનુભવે છે. પરંતુ તે સામાજિક બાબત ગણાય. વ્યક્તિગત સાક્ષાત્ પોતાનો વિચાર કરવાનો હોય ત્યાં આવા પ્રસંગ દુઃખદાયક બની જાય છે.
માતુશ્રી અમૃતબહેનને જયાબહેનનાં માતુશ્રી સમજુબહેને બહુ માનપૂર્વક પાસે બેસાડ્યાં. જયંતીની હાજરીમાં માતુશ્રીએ વાત મૂકી. વાત સાંભળતાં જ સમજુબહેન ભભૂકી ઊઠ્યાં. તેમને અપાર દુ:ખ થયું. એ વાત સાંભળવા તૈયાર ન થયાં. ઊભા થઈ ગયાં અને અમૃતબહેનને બેફામ બોલવા લાગ્યાં, “તમે તમારા દીકરાના દુશ્મન છો? આવા ખોટે રસ્તે ચડાવી તમારા પગ પર તો કુહાડો માર્યો છે, પણ વગર વાંકે અમારા પરિવારને પણ બદનામી થાય તેવા સંકટમાં મૂકી દીધો છે.”
સમજુબહેનનું હૈયું હાથ ના રહ્યું. તે દીકરીના દુ:ખે ખૂબ દુ:ખાયા હતા. જેટલા કડવા વેણ અમૃતબહેનને કહી શકાય તેટલા કહ્યા. પરંતુ અમૃતબહેને અપૂર્વ ધીરજ ધરી સમભાવ જાળવ્યો. સમજાવવાની કોશિશ કરી. ભાઈચંદભાઈને એટલું બધું દુ:ખ લાગ્યું કે તેઓ મેડી ઉપર ચડી ગયા. વાત કરવાની પણ હિંમત ન રાખી. બન્ને માણસને એમ લાગતું હતું કે હીરો આપણા હાથમાંથી સરકી જાય છે. દીકરીનું જીવન અંધકારમય થઈ જશે.
છેવટે બચુભાઈના સાસરા પક્ષવાળા નાથાભાઈ રૂપાણી તથા બીજા વડીલો વચમાં આવ્યા. ભાઈચંદભાઈના કુટુંબ માટે આ બધા સન્માનનીય વ્યક્તિઓ હતા. એટલે તેઓએ વેવિશાળ તૂટે છે એ વાતનો સ્વીકાર કરી, વૈરાગી જયંતીભાઈને દીક્ષાના પંથે જવા બદલ અભિનંદન આપ્યા અને શુકનમાં નાળિયેર આપ્યું. ઘરેણાની લેવડ-દેવડ પૂરી કરી માતુશ્રી અમૃતબહેનને વિદાય આપી. પરંતુ વિદાય પહેલા જ ધમાલ મચી ગઈ. રોકકળ શરૂ થઈ ગઈ હતી.
સમજુબહેન હીબકે હીબકે રડવા લાગ્યાં. એમને લાગ્યું કે આ અમૃતબહેન કેટલા કઠોર મનનાં માનવી છે. વેવિશાળ-વિચ્છેદનું કાર્ય પતાવી જ્યારે ઘરે આવ્યા ત્યારે જયંતીભાઈને લાગ્યું
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 1 62
