________________
લાલાજી મામૂલી મુનીમ બન્યા?
લાલાજીએ ફરીથી એ જ વાત ઉચ્ચારી, “દેખો કિશનલાલજી, હમકો કામ ના પડેગા. હમ મુક્તકો નહીં ખાયેંગે.”
“દેખિયે લાલાજી, મૈને આપકે લિયે કામ તૈયાર રખા હૈ. લોહે બઝાર મેં મેરી છોટી સી દુકાન હૈ. ગલ્લે પર આપકો બેઠના હૈ. સમ્હાલને વાલા કોઈ નહીં હૈ. આપ ગદ્દી પર બેઠિયે, હિસાબ-કિતાબ લિખિયે. હમ આપકે અંડર મેં કામ કરેંગે.”
ખરેખર, બીજે દિવસે કિશનલાલજીની દુકાનના થડા ઉપર લાલાજી બેઠા. જુઓ તો ખરા કિશનલાલની પરખ! આખી મારકીટ અને બજારમાં વાત ફેલાઈ ગઈ કે લાલાજી કરોડોની સંપત્તિને ઠોકર મારી આજે કિશનલાલજીની દુકાન પર મુનીમ બનીને હિસાબ-કિતાબ જોઈ રહ્યા છે. જાણે બધા ગ્રાહકોને પોતે આકર્ષી લીધા હોય તેમ, જ્યાં કિશનલાલનો બે-ચાર હજારનો વકરો હતો ત્યાં એક જ દિવસમાં પચાસ હજારનું વેચાણ થયું. કિશનલાલ આભા જ બની ગયા! તેણે તો માનો પારસનો પહાડ ખરીદી લીધો હતો. કિશનલાલે લાલાજીની સેવામાં જરા પણ કચાશ ન રાખી.
લાલાજી વ્યવહારકુશળ હતા. કિશનલાલના ઘરમાં બે પુત્રો હતા. બંને પરણેલા હતા. કિશનલાલ પોતે ઘરભંગ થયા હતા.
લાલાજીએ વ્યવહારિક દૃષ્ટિથી કહ્યું, “જો ભાઈ કિશન, હું તમારે ત્યાં રહીશ. જરૂર જમવાનું પણ રાખીશ. પરંતુ આપણે રહેવા માટે અલાયદી જગા રાખવી જોઈએ. જેથી કાલે જરા પણ ખોટી બદનામી ન થાય. ચેતતા નર સદા સુખી.”
“તમારું કહેવું તદ્દન વ્યાજબી છે. પણ બીજી જગા ક્યાં છે? તમે તો બધા જ મકાન આપીને બેઠા છો.” કિશનલાલજીએ ચિંતા વ્યક્ત કરી.
“કિશનલાલજી, મેં બધી જ પ્રોપર્ટી આપી દીધી છે. પણ આપણે લાઠી મહોલ્લાની બાબુ લક્ષ્મણ ધર્મશાળામાં જઈશું. એ પૂરા ચાર માળનું મકાન છે. મારા દાદાજીએ પૂરી ધર્મશાળા બનાવીને સમાજને સોંપી દીધી છે. પણ બે ઓરડા ઉપર અમારા પરિવારનો અધિકાર રાખ્યો છે. આજે પણ એ બે ઓરડા મારા કબજામાં છે. આ પ્રોપર્ટી અમે કોઈને પણ આપી શકતા નથી. આ રૂમ ફક્ત અમારા જ ઉપયોગમાં લઈ શકાય છે. એની ચાવી પણ મારી પાસે છે.”
કિશનલાલજીને આ વાત ઘણી જ ગમી ગઈ. લાલાજીએ કહ્યું, “કિશન, આવતી કાલથી આપણે ત્યાં રહેવા ચાલ્યા જઈશું.”
ગંગામૈયાની ગોદમાં 3 131
