________________
અભિપ્રાય છે, કેવો દૃષ્ટિકોણ છે, તે જાણવા કોશિશ કરી. લોકોના સંભાષણથી લાગ્યું કે પાવાપુરી પ્રત્યે શ્રદ્ધાના દૃષ્ટિકોણ કરતાં આજીવિકાના કારણે વધુ સદ્ભાવ ધરાવે છે. નિરંતર સેંકડો યાત્રીઓ આવે છે અને છૂટથી પૈસા વાપરે છે, તેથી આસપાસનાં ગામોની જનતાને વ્યવસાયમાં ઘણો લાભ થાય છે. પાવાપુરીનાં મંદિર :
જલમંદિરમાં ભગવાનની ચરણપાદુકા મૂકવામાં આવી છે અને તેના ઉપર એક મધ્યમ કક્ષાનું મંદિર બનાવ્યું છે. ચરણ ઉપર વીર સંવત એક એવો ઉલ્લેખ કરેલો લેખ છે. આ સિવાય પાવાપુરીથી થોડે દૂર ખેતરમાં એક વિશાળ સમવસરણ મંદિર બનાવ્યું છે. શ્રી જયંતમુનિજી ત્યાં પણ ગયા હતા. સમવસરણ જોયા પછી એમ લાગ્યું કે સકલ સંઘે મળીને જો વિશાળ રૂપ આપ્યું હોત તો સમવસરણને યોગ્ય ન્યાય મળત. જોકે જે કર્યું છે તે પણ ઘણા પરિશ્રમનું પરિણામ છે. પરંતુ અહીં તો સમગ્ર ભારતના ધોરણે નિર્માણ થવું ઘટે છે. સમવસરણ જોવાથી સારો એવો સંતોષ થયો. મુનિશ્રીને થયું કે અહીં આવનાર માટે જમવાની વ્યવસ્થા કરવામાં આવે તો યાત્રીઓને સારો લાભ મળી શકે તેમ છે.'
ત્યારબાદ શ્રી જયંતમુનિજી દિગંબર મંદિરમાં પધાર્યા. દિગંબર મંદિરમાં પણ જલમંદિર જેવી વ્યવસ્થા છે. ત્યાંના કાર્યકરો વધારે સજાગ હોય તેવું જાણી શકાય છે. શ્વેતાંબર મંદિર કરતાં ત્યાંની સ્વચ્છતા ઘણી સારી હતી. તેમજ મંદિરના કર્મચારીઓ પણ પ્રભુ પ્રત્યે અનન્ય આસ્થા ધરાવે છે. પાવાપુરીનો નિવાસ પરિપૂર્ણ થતા હવે વિહારનું લક્ષ્ય ઘણું જ લાંબું હતું.
આજે રાજગિરિ અને પાવાપુરીના જે ધોરી માર્ગ બન્યા છે તે ૧૯૫૧માં અસ્તિત્વ ધરાવતા ન હતા. પાવાપુરીથી નવાદા, કોડરમા, બરહિ, બસઠ્ઠા, બગોદર થઈ સમેતશિખર – મધુવન પહોંચવાનું હતું. લગભગ ૧૩૫ માઈલ (૨૧૫ કિ.મી.)ની યાત્રા હતી. રસ્તામાં ગાઢ જંગલમાંથી પસાર થવાનું હતું. પાવાપુરીથી શ્રી શંકરભાઈના નેતૃત્વમાં ઝરિયા સંધે ઘણી સુંદર વ્યવસ્થા ગોઠવી હતી.
૧. અત્યારે સમવસરણ મંદિરનો ઘણો વિસ્તાર થયો છે અને ત્યાં ભોજનની વ્યવસ્થા ઉપલબ્ધ છે.
ભગવાન મહાવીરની પાવન ભૂમિ 195
