________________
શેઠ બદરીનાથે પોતાની સમગ્ર સંપત્તિ આ મંદિરોમાં વાપરી નાખી હતી.
શીતલનાથના મંદિરની બરાબર સામે દાદાજીના પવિત્ર પગલાનું અતિરમણીય સુંદર મંદિર છે. કહેવાય છે કે ત્યાં બેસીને જાપ કરતા સાધક ઊંડી શાંતિ અનુભવે છે. પાસે ચંદ્રપ્રભુનું પણ એક સુંદર કલાત્મક મંદિર છે. પૂરું સંકુલ દાદાજીના બગીચા તરીકે પણ ઓળખાય છે. મંદિરના સંકુલમાં બીજી પણ ઘણી વિશેષતા છે. કલકત્તાનાં જૈન મંદિરો સ્વયં મહાતીર્થ બની ગયાં છે.
આપણા મુનિરાજોએ બદરીનાથ જૈન મંદિરોમાં જવાનો નિર્ણય કર્યો. પ્રાતઃકાલની પ્રાર્થનામાં જાહે૨ ક૨વામાં આવ્યું કે મુનિરાજ આજે વિહાર કરી દાદાજીના બગીચામાં પધા૨શે અને આજનું પ્રવચન બંધ રહેશે. મુનિશ્રી સાથે સંઘનાં ઘણાં ભાઈ-બહેનો પણ જવા તૈયાર થયાં. ત્યાં સહુના ભોજનની વ્યવસ્થા માટે શ્રી ત્ર્યંબકભાઈ દામાણી આગળથી જ પહોંચી ગયા.
વાદળે ધૂન સાંભળી ! :
સવારના વિહારના સમયે સેંકડો ભાઈ-બહેનો આવી ગયાં. વિહારનો સમય થયો ત્યારે જ વાદળાં ઘેરાયાં અને ઝરમર ઝરમર વરસાદ આવવા લાગ્યો.
શ્રી કેશુભાઈ સ્પીકરે માઇક ઉપર જાહેર કર્યું કે જો વરસાદ આવશે તો બધો કાર્યક્રમ અટકી જશે. તેઓએ મુનિશ્રીને પૂછ્યું, ‘સાહેબ, શું કરશું ?'
શ્રી જયંતમુનિજીએ જવાબ આપ્યો, “કેશુભાઈ, ગભરાવવાની જરૂ૨ નથી. ભગવાન મહાવીરના નામમાં અદ્ભુત શક્તિ છે. આપણે સૌ ધૂન શરૂ કરો અને જુઓ, પાંચ મિનિટમાં વાદળાં વીખરાઈ જશે ને વિહાર ચાલુ થશે.”
ભગવાને લાજ રાખી. સંઘનાં સેંકડો ભાઈઓ-બહેનોએ એક સ્વરથી મહાવીર ભજો'ની ધૂન શરૂ કરી દીધી. જુઓ, ચમત્કાર થયો. પાંચ મિનિટની ધૂન થતાં ખરેખર વાદળાં વીખરાઈ ગયાં! તડકો નીકળી આવ્યો !
માણેકતલ્લા તરફ મુનિરાજોએ પગ ઉપાડ્યો. રસ્તામાં સેંકડો ભાઈઓ અને બહેનો વિહારમાં જોડાયાં. બદરીનાથ ટેમ્પલ અર્થાત્ દાદાજીના બગીચામાં પગ મૂક્યો ત્યારે લગભગ બે હજાર માણસોની હાજરી થઈ. ગણતરી સાતસોથી આઠસો માણસની હતી. રોટલા ઓછા પડે તેમ હતા. કોઈ ટિફિન લાવ્યા નહોતા. ડર હતો કે તૈયારી આઠસો માણસોની છે અને જમનારા બે હજાર હતા. કેમ થશે? પરંતુ પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજની કૃપા વરસી અને કુદરતે સહાય કરી. પ્રભુદાસભાઈ હેમાણીના મનમાં સહેજ વિચાર આવ્યો. જો લાડવા અને ગાંઠિયા તૈયા૨ મળી જાય તો ઘણે અંશે પ્રશ્નનું નિરાકરણ થઈ શકે.
કાર્યકર્તાઓ મૂંઝવણમાં હતા ત્યાં કેશુભાઈએ માઇક ઉપર જાહેર કર્યું, “જલપાન કરવા
પધારો.”
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક D 274
