________________
સ્કૂલ-કૉલેજ વગેરેમાં મળતા જ્ઞાનને શ્રુતજ્ઞાન નહિ પણ શ્રુત-અજ્ઞાન કહેવાય. કારણ કે તે આત્માના ગુણોને પ્રગટ કરતું નથી. તે સંસારમાં ભ્રમણ વધારનારું છે. તે શિક્ષણ આત્મલક્ષી નહિ પણ ભોગલક્ષી છે. તે મૂલ્યનિષ્ઠ નહિ પણ માહિતીપ્રધાન છે. તે ગુણલક્ષી નહિ પણ અર્થલક્ષી છે.
તેથી તેવા શિક્ષણને પ્રોત્સાહન ન આપી શકાય. માત્ર તે જ શિક્ષણ આપતી સ્કૂલ-કૉલેજોને દાનાદિ ન આપી શકાય.
ખેતરમાં બીજ વાવવામાં આવે તો કેટલાક સમય બાદ તેમાંથી અંકુરો – છોડ – પાંદડાં - ફળાદિ પ્રાપ્ત થાય. તેમાં વિકાસ થયેલો જણાય. આત્માની સાક્ષીએ આપણે જાતને પૂછીએ કે છ વર્ષની ઉંમરનો બાળક જે સંસ્કારો સાથે સ્કૂલાદિનું શિક્ષણ લેવા જાય છે તે બાળક ૧૫ વર્ષ સુધી તે શિક્ષણ મેળવીને કૉલેજમાંથી બહાર નીકળે ત્યારે તેનાથી અનેકગણા વધારે સુસંસ્કારો પામેલો બને છે કે પોતાની પાસે રહેલા સંસ્કારોને ય ગુમાવીને કુસંસ્કારોનો ભંડાર બને છે ? જો આજનું શિક્ષણ - કુસંગ વગેરેની તક આપીને - માનવને પશુથી ય બદતર બનાવતું હોય તો તેને શ્રુતજ્ઞાન શી રીતે કહી
શકાય ?
શ્રુતજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરવા રોજ પાઠશાળા જવું જોઈએ. અથવા ગુરુભગવંત, પોતાની માતા કે અન્ય ધાર્મિક અભ્યાસ કરેલી વ્યક્તિ પાસે રોજ અભ્યાસ કરવો જોઈએ. સંસ્કૃત પ્રાકૃતનો અભ્યાસ કરીને (જેની ગૃહસ્થને અનુમતી હોય તેવાં) શાસ્ત્રોનું પણ અધ્યયન કરવું જોઈએ.
ત્રણ લોકના નાથ દેવાધિદેવ પરમાત્મા મહાવીરદેવે કારતક વદ દશમના દિને દીક્ષા સ્વીકારી. ૧૨ વર્ષ સુધી ઘોર ઉપસર્ગો અને પરિષો તેમણે સહન કર્યાં. વૈશાખ સુદ દશમના દિને પ્રભુવીર ઋજુવાલિકા નદીના કિનારે કેવળજ્ઞાન પામ્યા.
દેવો-ઇન્દ્રો દોડી આવ્યા. સુંદર મજાના સમવસરણનું નિર્માણ કર્યું. ૧૦,000 પગથિયા ચડીયે ત્યારે વાહનો પાર્ક કરવા ચાંદીનો ગઢ આવે ! બીજા ૫,૦૦૦ પગથિયા ચડીએ ત્યારે પશુ-પંખીઓને બેસવા માટે સોનાનો ગઢ આવે; પછી નવા ૫,૦૦૦ પગથિયા ઉપર ચડીએ એટલે રત્નોનો ગઢ આવે; જેની મધ્યભાગમાં ૫રમાત્મા પૂર્વ દિશામાં રહેલા રત્નજડિત સુવર્ણના સિંહાસન ઉપર બિરાજમાન થાય. દેવ-દેવીમનુષ્યો વગેરે આ ગઢમાં આવીને દેશના સાંભળે.
મધ્યભાગમાં પ્રભુથી ૧૨ ગણું ઊંચું અને એક યોજનના સમવસરણને ઢાંકી દેનારું અશોકવૃક્ષ રચાયું. દેવો ફુલોનો વરસાદ વરસાવી રહ્યા હતા. વાંસળી વગેરેના મધુર સૂરો આકાશમાં દેવો વહાવી રહ્યા હતા. ચાર દિશામાં ચાર રત્નજડિત સુવર્ણ સિંહાસનો સ્થાપિત કરાયા હતા.
♠ D
કર્મનું કમ્પ્યુટર
