________________
જો અત્યારે સહજ ઉદયમાં આવતાં પુણ્યથી આપણી બધી અનુકૂળતા સચવાતી હોય, શાન્તિથી જીવન જીવી શકાતું હોય તો શા માટે ભવિષ્યમાં ઉદયમાં આવનારા પુણ્યને અત્યારે જ ખેંચી લાવવું?
દુનિયામાં પણ સારી રીતે જીવન પસાર થતું હોય તો ફોગટનો ખર્ચ ન વધારતાં બચત કરવામાં આવે છે. જેથી જયારે જરૂર પડે ત્યારે તેનો ઉપયોગ કરી શકાય.
તે જ રીતે, જરૂર ન હોય તો પુણ્યકર્મની ઉદીરણા કરવાની શી જરૂર? જ પડી રહ્યું હશે, તો જરૂર પડશે ત્યારે તેનો ઉપયોગ થઈ શકશે.
પણ જો અત્યારે ઉદીરણા કરીને પુણ્યકર્મ ભોગવી દીધું, તો જયારે દુઃખના ડુંગરો તૂટી પડશે ત્યારે હાયવોય સિવાય નસીબમાં શું રહેશે? ત્યારે જે જે પ્રયત્ન કરશું, તેમાં નિષ્ફળતા સિવાય કાંઈ જ નહિ મળે કારણ કે પુણ્યકર્મ તો ફેશન-વ્યસનોમાં અને મોજમજા કરવામાં ખલાસ કરી દીધું હશે.
માટે જ અનુકૂળતાઓ ઈચ્છવા જેવી નથી. અનુકૂળતાઓમાં માનવની નબળી કડીઓ બહાર આવે છે. પુણ્યના સહજ ઉદયે અનુકૂળતા મળે તે વાત જુદી. પણ ખૂબ પ્રયત્નો કરીને જે અનુકૂળતાઓ સામેથી મેળવી હોય તે અનુકૂળતાઓ પુણ્યની ઉદીરણા કરીને મેળવી હોય. કેમકે તે સિવાય તો તે અનુકૂળતાઓ શી રીતે મળે ? આમ ઉદીરણા કરીને પુણ્ય ભોગવી નાખ્યું. હવે જ્યારે જરૂર હશે ત્યારે તે પુણ્ય જ નહિ હોય તો શું થશે?
માટે જ એક શાક મળે તો બીજા શાકની અપેક્ષા ન રાખવી જોઈએ. બે જોડી કપડાંમાં મસ્ત રહેવું જોઈએ. સૂવા જેટલી જગ્યા મળી જાય તો હવે નિશ્ચિત બનીને ધર્મધ્યાનમાં પરોવાઈ જવું જોઈએ.
ફેશનો અને વ્યસનોનો તો સંપૂર્ણ ત્યાગ કરી દેવો જોઈએ. અરે ભાઈ, હિન્દુસ્તાનના કરોડો લોકો ગરીબી રેખાની નીચે જીવતા હોય, તેમને એક ટંક પણ ભોજન ના મળતું હોય, ત્યારે તેમની સામે ફેશનો અને વ્યસનોનું સેવન કરવું તે આ કરોડો હિન્દુસ્તાનીઓની કારમી મશ્કરી કરવા રૂપ જણાતું નથી શું?
ખરેખર તો હિન્દુસ્તાનની એકાદ વ્યક્તિ પણ જયાં સુધી ભૂખી રહેતી હોય ત્યાં સુધી તમામ પ્રકારની ફેશનો અને વ્યસનોનો સંપૂર્ણ ત્યાગ કરવાની દરેક જણે પ્રતિજ્ઞા કરી દેવી જોઈએ. ઈમ્પોર્ટેડ ચીજો, સગવડભર્યા સાધનો, મોજશોખના પદાર્થો, સૌદર્યનાં પ્રસાધનો વગેરેનો ઉપયોગ કરીને પુણ્યને વગર ફોગટનું ખર્ચો તો રહ્યાં નથી ને? તે ગંભીરતાથી વિચારવાનો સમય પાકી ગયો છે.
ઉદીરણાકરણને સમજ્યા પછી વગર ફોગટના ખેંચીને કરાતા પુણ્યના ઉદયને
૧૪૪ ] કર્મનું કમ્યુટર
