________________
આપણે પુણ્ય કે પાપકર્મોની ઉદીરણા કરતાં હોઈએ છીએ.
ઘરમાં ખુબ ઉકળાટ લાગતો હતો. ગરમીનો આંક ઘણો ઊંચો હતો. શરીર જાણે કે બફાઈ રહ્યું હતું. શાતાનો અનુભવ નહોતો. ત્યાં જ પંખો કે એ.સી. સ્ટાર્ટ કર્યું. ઠંડકનો અનુભવ થયો. શાતા પ્રાપ્ત થઈ. શું કર્યું જીવડાએ? બેલેન્સમાં પડેલા, શાંતિકાળમાં રહેલાં શતાવેદનીયકર્મને ખેંચીને ઉદયમાં લાવી દીધાં. શાતાવેદનીયની ઉદીરણા કરી.
કોઈપણ કર્મ પોતાનો વિપાક = પરચો બે રીતે બતાવે છે. કાં તો તે પોતાનો શાન્તિકાળ પૂર્ણ થતાં, સહજ રીતે ઉદયમાં આવે છે. અથવા તો શાન્તિકાળ પૂર્ણ થયા વિના જ, તેની ઉદીરણા થવાથી તે વહેલું ઉદયમાં આવી જાય છે.
ઉપરોક્ત બેમાંથી કોઈપણ રીતે જયારે કર્મ ઉદયમાં આવે છે, ત્યારે ભોગવાઈ ભોગવાઈને તે કર્મ આત્માથી છૂટું પડે છે. તે કાર્મણ રજકણો પાછી આકાશમાં ફેંકાઈ જાય છે. તે સમયે આત્માના જેવા ભાવો હોય તેવી નવી રજકણો ચોંટી પણ શકે છે.
તેથી જો પુણ્યકર્મની ઉદીરણા કરીએ તો વહેલું ઉદયમાં આવીને તે પુણ્યકર્મ ભોગવાઈ જાય. અને જો પાપકર્મની ઉદીરણા કરીએ તો જલદી ઉદયમાં આવીને તે પાપકર્મ પણ ભોગવાઈ જાય.
ઉદીરણાકરણની ઉપરોક્ત વાત જાણ્યા પછી ગંભીરપણે વિચારવાનું છે કે આપણે કયા કર્મની ઉદીરણા કરવાનો પ્રયત્ન કરવો જોઈએ? અને કયા કમની ઉદીરણાનો થતો બિનજરૂરી પ્રયત્ન અટકાવવો જોઈએ ?
જયારે આપણું શરીર અનુકૂળ હોય, સશક્ત હોય, મન પણ સમાધિ સાચવી શકતું હોય ત્યારે દુઃખોને, પ્રતિકૂળતાઓને સામેથી નિમંત્રણ આપીને ઢગલાબંધ પાપકર્મોની ઉદીરણા કરવી જોઈએ. જેથી આપણી અનુકૂળ પરિસ્થિતિમાં, ઉદીરણા વડે ઉદયમાં લવાયેલાં તે પાપકર્મોને આપણે સમતાભાવથી ભોગવીને ખતમ કરી શકીએ.
તેથી તો પ્રભુ વિરે ૧૨ વર્ષના સાધનાકાળમાં ૧૧ વર્ષ કરતાંય વધારે ચોવિહારા ઉપવાસ કર્યા હતા ને! શરીર મારું સારું છે! તો લાવ સામેથી તે પાપકર્મોને ઉદયમાં આવવાનું, દુઃખો લાવવાનું આહ્વાન કર્યું. પ્રસન્નતાથી સહન કરું. પરિણામે નવા પાપકર્મો બંધાય નહિ, જૂનાં પાપકર્મો જથ્થાબંધ નાશ પામવા લાગે.
આવેલા ઉપસર્ગોને તો સહતા હતા, પણ સાથે સાથે સામે ચાલીને ઉપસર્ગોને વધાવતા હતા. લોકોની ના છતાંય ચંડકૌશિકને તારવા પરમાત્મા ત્યાં પહોંચ્યા. પોતાનાં પાપકર્મોને ઝપાટાબંધ ખપાવી રહેલા શૂલપાણી કે સંગમના, ચંડકૌશિક
૧૪૨ 1 કર્મનું કમ્યુટર
