________________
પરોવવાનું. મનને તેનાથી સાવ અલિપ્ત રાખવાનું. જો મન તેમાં પરોવાયું. મજા પડી. તેમાં આનંદ આવ્યો. કરેલા તે પાપની પાછી પ્રશંસા કરી. તો ખેલ ખલાશ ! તે કર્માણુઓમાં એવું જો૨દાર બળ પેદા થશે કે જેના ઉદયમાં માત્ર દુ:ખો જ નહિ આવે, પણ રાડો પડાવે તેવી ભયંકર અસહ્ય વેદના પેદા થશે. તે આપણાથી સહન થઈ શકશે ? જરાક નાનકડી ટાંચણી આંગળીના ટેરવા ઉપર લગાડી જુઓ ને ! ચીસ પડી જાય છે ને ? જો આટલું નાનું અમથું દુઃખ પણ સહન કરવાની શક્તિ નથી તો રાડો પાડી દે તેવાં દુ:ખો તો શી રીતે સહન થશે ? માટે આજથી જ કોઈપણ પાપ કરતી વખતે તેમાં તીવ્રતા ન આવે, પોતાની લાગણી ન ભળે તેવી કાળજી લેવાનું શરૂ કરીએ.
શું આપણે હજુ એ વાત નથી જાણતા કે જે વસ્તુ જેને મળી, તે વસ્તુનો તે વ્યક્તિ જો સદુપયોગ ન કરે તો અમુક સમય બાદ તે વસ્તુ તે વ્યક્તિ પાસેથી ઘણા મોટા સમય સુધી છીનવાઈ જાય છે !
આપણને આંખો મળી છે, ત્રણ લોકના નાથ દેવાધિદેવનાં દર્શન કરવા. ગરીબોની આંખનાં આંસુઓને જોવા. પરન્તુ આ જીવડો પ્રભુદર્શન કે ગરીબોનાં દુઃખો જોવાને બદલે વિજાતીય (પરસ્ત્રી કે પરપુરુષ)ના સૌન્દર્યને જોવામાં મસ્ત બને, સિનેમા-ટીવી-વિડિયો દ્વારા સેક્સી દશ્યો કે ફાઈટિંગના પ્રસંગો નિહાળવામાં તે આનંદ મેળવે તો તે જીવાત્માને કીડી, માંકડ કે ઝાડના અવતાર લેવા પડે કે જેને આંખ જ નથી.
મળેલા કાનનો, પ્રભુભજન કે સજ્જનપ્રશંસા સાંભળવામાં ઉપયોગ કરવાના બદલે અશ્લીલ ગીતો કે બીજાની નિંદા-ટીકા સાંભળવામાં ઉપયોગ કર્યો તો જેને કાન જ નથી તે મચ્છર, વીંછી, માખી કે તીડના જન્મારા લેવા પડે !
પોતાને પૂર્વના પુણ્યના ઉદયે સુંદર રૂપ-સૌન્દર્ય મળ્યું પણ તેનો ભારે સટ્ટો ખેલી નાંખ્યો, શીલ-સદાચારના ફના-ફાતિયા ઉડાવી દીધા તો જેને રૂપ જ નથી, જેનાં અઢારે વાંકાં છે તેવા ઊંટના ખોળિયે જન્મ લેવો પડે, જયાં સતત ભાર વેંઢારવા સિવાય અન્ય કાર્ય નહિ મળે !
મળેલી સત્તાનો સદુપયોગ પરહિતનાં કાર્ય કરવામાં ન કર્યો, મળેલી સત્તા દ્વારા બીજાને શાંતિ ન પહોંચાડી, પણ અક્કડ બની રહ્યા, સત્તાના ધમંડે અનેકોને કચડી નાંખ્યા તો તાડનું ઝાડ બનવું પડે, જે સદા અક્કડ જ રહે. નમવા ધારે તો ય નમી ન શકે !!
કીડી-મંકોડાનો અવતાર લેવાનું કે ઊંટ બનીને ભાર વેંઢારવાનું; તાડનું ઝાડ બનવાનું કે નરકનું ત્રાસદાયક જીવન જીવવાનું; આવું જે કાંઈ દુઃખ આવે છે તે બધું
કર્મોનું બળ - ૧૯
