________________
ભણવાનું શરૂ થયું. દૃષ્ટિવાદના અધરા પદાર્થોને સમજવું કાંઈ સહેલું થોડું હતું ? એક પછી એક સાધુની વિકેટો ખરવા લાગી. છેવટે એકમાત્ર સ્થૂલભદ્રજી અણનમ રહ્યા. અરે ! રોજ મળતી ૭-૭ વાચનાઓ પણ તેમને ઓછી પડતી, કારણ કે ગુરુની કૃપાના પ્રભાવે તેમને વિશિષ્ટ શક્તિ પ્રાપ્ત થઈ હતી.
લગભગ દસ પૂર્વનું અર્થ સહિત જ્ઞાન તેમણે મેળવી લીધું હતું, ત્યારે એક પ્રસંગ બની ગયો. તેમની સંસારીપણે બહેન થતી સાત સાધ્વીજીઓ તેમને વંદન કરવા આવી. જ્ઞાનના બળે સ્થૂલભદ્રજીને ખ્યાલ આવી ગયો કે મારી બહેન સાધ્વીજીઓ વંદન કરવા આવે છે. પોતે કેટલું બધું જ્ઞાન મેળવ્યું છે ! તે બતાવવાની તેમને બુદ્ધિ થઈ. મળેલા જ્ઞાનનું પાચન ન થયું. અહંકાર આવ્યો. બતાવી દેવા પોતે ત્યાં સિંહનું રૂપ લઈને ગોઠવાઈ ગયાં. બહેન સાધ્વીજીઓ તો ત્યાં સ્થૂલભદ્રજીના બદલે સિંહને જોઈને ગભરાઈ ગયાં. પૂ. ભદ્રબાહુસ્વામીજીને કહે છે કે, ‘‘ત્યાં ભાઈ મહારાજ તો છે નહિ! ત્યાં તો ભયંકર વિકરાળ સિંહ બેઠો છે.’
ગુરુભગવંતે જ્ઞાનથી જાણી લીધું કે ‘‘આ તો સ્થૂલભદ્રજીના અહંકારનું પરિણામ હતું. હવે સ્થૂલભદ્રજી પાછા મૂળ રૂપમાં આવ્યા છે.’’ સાધ્વીજીને કહ્યું, ‘‘હવે ત્યાં તમને પાછા ભાઈમહારાજના દર્શન થશે.’
સાધ્વીજીઓ વંદનાર્થે ગયા. પોતાના ભાઈમહારાજની આવી સિંહ વગેરે બનવાની વિશિષ્ટ શક્તિ તથા જ્ઞાન જાણી આનંદિત થયા. પણ પછી જ્યારે સ્થૂલભદ્રજી વાચના લેવા પૂ. ભદ્રબાહુસ્વામીજી પાસે ગયા ત્યારે ગુરુભગવંતે પાઠ આપવાની ના પાડી.
જેને જે ચીજ પચે નહિ તેને તે ચીજ અપાય નહિ. જેને જેનું અજીર્ણ થાય તે વ્યક્તિ તે ચીજ માટે અપાત્ર ગણાય. અપાત્રને ન અપાય, પાત્રતા વિના આપેલી ચીજ ફળતી નથી પણ ફૂટી નીકળે છે. દરેક જગ્યાએ પાત્રતાનો વિચાર કરવો જરૂરી છે
સ્થૂલભદ્રજીને મેળવેલા જ્ઞાનનું અજીર્ણ થયું. પોતે કેટલું ભણ્યા છે? તે બતાવી દેવાની બુદ્ધિ થઈ. તેમાં ગુરુદેવને તેમની અપાત્રતા દેખાણી. તેથી પાઠ આપવાની ના પાડી દીધી.
સ્થૂલભદ્રજીને પોતાની થઈ ગયેલી ભૂલનું ભાન થયું. ધ્રુસકે ધ્રુસકે ૨ડીને, પોતાની ભૂલની ક્ષમા માંગી. પણ ગુરુભગવંત મક્કમ છે. છેવટે સકળસંધે વિનંતી કરી કે, ‘ગુરુ ભગવંત ! ક્ષમા કરો, જો આપ હવે બાકીના ચાર પૂર્વનું જ્ઞાન નહિ આપો તો કાયમ માટે તેનો વિચ્છેદ થઈ જશે. કારણ કે આપના સિવાય કોઈની પાસે આ જ્ઞાન નથી. આપના પછી શું ?'
v
O
કર્મનું કમ્પ્યુટર
