________________
પર
પરિક્ષક પુરૂષની પેઠે જાણે. અને જ્ઞાનાદિ ગુણને સદા મંગ કરે તથા અનર્થકારક દોષોને ત્યાગ કરે.
૧૨. જે ગુણાનુરાગી હોય તે ધર્મ ઉપર રાગ ધરે તથા નવા ગુણે પોતે પ્રાપ્ત કરે. ઘણા ગુણવંતને દુભાવે નહિ. એટલે કે ઈ મહાત્મામાં ઘણા ગુણો હોય અને કદાચિત્ કેઈક દોષ હોય તે પણ તેને દુખવે નહિ. તથા નિર્ગુણની ઉપેક્ષા કરે, તેની સ્તુતિ કે નિંદા ન કરે. દેશવિરતિ કે સર્વવિરતિ ગુણવંત પુરૂષની સ્તુતિ કરે. બહુમાન આપે. જે ધન્ય એહને અવતાર! જે સર્વ સામગ્રી હોવા છતાં પણ અમૂક વસ્તુને કે સર્વ વસ્તુને ત્યાગ કરેલ છે. ઈત્યાદિ.
૧૩. જે સ્ત્રી પ્રમુખની અશુભ (શીયલવંત સ્ત્રીની કથા સિવાય) કથા કરવાથી મતિ લુષિત થાય અને વિવેક એટલે સદ્દ અસદુ વસ્તુને જે પરિજ્ઞાન તદ્રુપ રત્નો નાશ થાય તે માટે ધર્માર્થિપુરૂષ સત્કથક હોય. એટલે તીર્થકર, ગણધર, મહર્ષિ પ્રમુખના ચરિત્ર કહે. કારણ એ સત્કથારૂપ વિવેક એજ ધર્મનું નિદાન છે.
૧૪. જેને પરિવાર ધર્મશીલ તથા અનુકૂલ હોય. ધર્મમાં વિઘ ન કરે. વળી યશસ્વી અને સદાચારી હોય તેને સુપક્ષ યુક્ત ગુણવાળો જાણ. તે પુરૂષ સારપ્રધાન ધર્મને નિર્વિદને કરી શકે.
૧૫. દીર્ધ દશી ગુણવાળે જે પ્રથમ કાર્ય માંડે તે પરિણામે હિતકારી જ હોય. જ્ઞાતાસૂત્ર ૭મા અધ્યયનમાં જેમ ધન્ના સાર્થવાહ પાંચ શાલિના દાણુ આપી ચાર પુત્ર-વધુને સાચવવાની ભલામણ કરી હતી. તેમ ભવિષ્ય કાલને વિચારક
