________________
૨. જાણુણ. તે ગીતાર્થ પાસેથી સાંભળીને તેના વ્રત ભાંગાદિક બહુ ભેદને જાણે. એટલે તેના રહસ્યને સમજે. જેમ પચ્ચશ્માણના ૪૯ ભાંગા થાય છે તેને ત્રણ કાલ વડે ગુણીએ તે ૧૪૭ ભાંગા થાય. વલી વ્રત આશ્રયિ ગણીએ ત્યારે એક વતે છે, બે ત્રતે ૪૮, ત્રણ વ્રતે ૩૪૨ એ રીતે ગણતાં યાવત્ બારવ્રતે ૧૩૮૪૧૨૮૭ર૦૦ ભાંગા થાય.
ગાથા:तेरसकोडिसयाइ, चुलसी कोडीओ बारसय लक्खा; सगसिइ सहस्स दोसय, सव्वगं छक्कभंगीए. १
નવ ભંગીએ એકવ્રતે નવ. બે વ્રતે નવાણું યાવત્ બાર વતે.
૯ (બાર નવડા) અને એકવીશ ભંગ કરીએ ત્યારે બારવ્રતે ૧૨૮૫૫૦૦૨૬૩૧૦૪૨૧૫ થાય. ૪૯ ભાગે બારે વ્રતે ૨૪૪,૧૪,૬૨૪૯ ૯૯ ભાંગા થાય. ૧૪૭ ભાંગાએ ૧૧૬૪૪૩૬૦૭,૭૧૯ ૬૧૧,૫૩૩,૩૫૬૫૭, ૬૫ (આંક ર૭) થાય. તે સર્વે ભાંગાનું જ્ઞાન જાણે. આદિ શબ્દથી વ્રતના અતિચાર જાણે. એ બીજા ભેદને વિસ્તાર ધર્મરત્ન પ્રકરણથી જાણો.
૩. ગ્રહણ તે ગુરૂ પાસેથી અંગિકાર કરે. તે વ્રત ગ્રહણ આશ્રયી પણ ચભંગી છે. ૧. દેનાર જાણ ને લેનાર જાણ એ પહેલો ભાગ શુદ્ધ છે.
૨. દેનાર જાણ પણ લેનાર અજાણુ એ બીજો ભાંગે પણ શુદ્ધ છે. કારણ દેનાર જાણ હોય તે બરાબર વ્રતનું સ્વરૂપ સમજાવીને આપે.
