________________
૪. અનભિનિવેશી–તે કદાગ્રહ રહિત હોય, આલાક સાધવામાં કદાગ્રહ ન કરે.
૫. શ્રી જિનઆણામાં આકરી રૂચી–તીવ્ર શ્રદ્ધા હેાય. એ પાંચ ગુણવાલા હોય તેને ગુણવંત કહિએ તે માન્ય છે.
- હવે ફળ કહે છે – ૧. સઝાય કરતાં જીવને વૈરાગ્યની વૃદ્ધિ થાય.
૨. અનુષ્ઠાનમાં સાવધાન થકે જીવ તપ તથા નિયમમાં ઉદ્યમવંત થાય. તે તપના બાર ભેદ પ્રસિદ્ધ છે. અને નિયમ તે સાધુને વિશ્રામણુ. તે ગ્લાનાદિને તથા તપસ્વિને પારણું અને ઉત્તરવારણામાં તથા લેચ કરાવ્યું હોય તથા આગમના અભ્યાસી હોય તેને ધૃત–દુધ-દહીં વિગેરે પથ્ય ભોજનનું દાન દેવું. તે મહા ફળ છે. તથા ગુરૂવંદન પ્રમુખ પણ એમાં લેવું.
કેટલાકો (જેને દાનાંતરાયનો ઉદય છે એવા) કહે છે કે સાધુઓને દુધ, દહીં, ધૃત વિગેરે આપવું નહિ. (ખાવું નહિ) સાધુએ તો હમેશાં તપશ્ચર્યા કરવી. કેટલાક (રાગાંધ હોય છે તે પોતાના રાગવાલાને મૂકીને બીજાઓના માટે) કહે છે કે સાધુઓને આપવામાં ધર્મ નથી. પણ બીચારાઓની દયા આવે છે, કારણકે પોતે અજ્ઞાન અને રાગાંધ છે. તેમજ
ષની વૃદ્ધિ હોવાથી એમ કહે છે. પણ સાધુઓ હમેશાં ધર્મોપદેશ આપી ઘણુંના આત્મ કલ્યાણ કરાવે છે તે શક્તિ સિવાય કેમ હોઈ શકે? જ્ઞાનાદિકનો અભ્યાસ પણ મસ્તકની નબળાઈથી થઈ શકે નહિ. વિહારાદિ શરીરની શક્તિ સિવાય થઈ શકે નહિ. ઈત્યાદિ દરેક ક્રિયા શક્તિ અને સમાધિ સિવાય થઈ શકતી નથી; એ મૂર્ખ ક્યાંથી જાણે?
