________________
૮૦
નિમિત્ત કારણ, નિશ્ચય, વ્યવહાર, ઉત્સર્ગ, અપવાદ, નય, નિક્ષેપ અને પ્રમાણ તથા ત્રીભંગી, વૈભંગી, સપ્તભંગી, નવભંગી વિગેરેનું જ્ઞાન પિતાના પશમ પ્રમાણે થાય. જે પોતે કદાગ્રહ મૂકી પંચાંગી સંમત્ત આગમ અવેલેકશે તે આગમ રૂડી રીતે સમજાશે. “કેટલાક જડમતિ, એકાગ્ર દ્રષ્ટિવાલાઓ પંચાંગીને માનતા નથી. અને કહે છે કે તે તે. છસ્થ આચાર્યોએ બનાવેલ છે તે અમને માન્ય નથી પણ પોતે સંસ્કૃતાદિ ભાષાના અજાણ તેમજ પોતાના મતને કદાગ્રહ, કેમ મૂકી શકાય! તે તો ટબેજ વાંચે છે, કારણ મૂળ જેટલું જ્ઞાન કહાડવું ક્યાંથી? કેટલાક બાહ્યક્રિયાને ડોળ કરી અજ્ઞાન, મૂખલોકો તેમાં પણ સ્ત્રી વર્ગને ભરમાવી પિતાના પક્ષમાં લઈ કદાગ્રહ વધારે છે.” વર્તમાનમાં જે જેની જેનીમાં પણ પરસ્પર મેળ નથી. એક બીજા પર દ્વેષ કરે છે, કેમળ ભાવ ધારણ કરતા નથી. એક એક ગચ્છના સાધુઓ અન્ય ગચ્છના. સાધુઓ સાથે ભાષણ પણ કરતા નથી, તે ખરેખર ઉદાર ભાવવાલા જેનીઓને છાજે તેમ નથી. જેન ધર્મથી વાસિત હદયવાળાની તો એજ વિશાળ ભાવના હોય કે સર્વ જી ધર્મપાત્ર બનો અને કર્મ ખપાવીને સર્વે જીવે જલદી મુક્તિને પામે. “આતમવ સર્વ મુખુ પતિ
હત” બધાં જીવોને પોતાના સમ ગણે. યદ્યપિ અન્ય દર્શનીઓમાં એકાંત પક્ષ છે અને તે નિષેધવા યોગ્ય છે. યદુ-“તે શો મિજી ” તથાપિ તેમાં જે જિનમતના અનુસારે દયા, દાન, વૈરાગ્ય, ઉદાસીનતા, ગુણગ્રાહકબુદ્ધિ, સરળભાવ, અનાગ્રહ તે તે ગુણે અનુમોદવા ગ્ય છે. અન્ય દર્શનીનું પણ ઉદેરીને ખંડન કરવું નહિં, તો સ્વ
