________________
(૧૨) એમ સિદ્ધ થયું કે કેઈએ કયાંય પણ પ્રતિજ્ઞા ન કરવી, ત્યારે શાસ્ત્રમાં આવે છે કે જુદા જુદા અભિગ્રહ કરવા તેથી શું સમજવું?
આચાર્યને ઉત્તર-સૂત્રમાં આપેલ છે કે, दुओ छेत्ता नियाइ, वत्थं पडिग्गह कंबलं पायपुंछणं, उग्गहणं च कडासणं एएसु चेव जाणिज्जा
રાગ અને દ્વેષ વડે જે પ્રતિજ્ઞા થાય છે, તેને છેદીને નિશ્ચયથી જે કરે તે નિયાતિ એટલે જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્ર, નામનાજ મેક્ષ માગે છે, તેમાં અથવા સંયમ અનુષ્ઠાનમાં અથવા ભિક્ષાદિમાં પ્રતિજ્ઞા કરે. એટલે રાગ દ્વેષ વિનાની પ્રતિજ્ઞા ગુણવાલી છે. અને રાગ દ્વેષવાલી પ્રતિજ્ઞા દુખદાઈ છે, હવે તે સાધુ ઉપરના ગુણવાલે રાગ દ્વેષને છેદીને શું કરે તે કહે છે. પિતે જોઈતાં વસ્ત્ર, પાત્ર, કંબલ, પાદપુછન વિગેરે નિર્દોષ જાણીને લે, તેની વિધિ બતાવે છે.
પૂર્વે કહ્યા મુજબ જે ગૃહસ્થ પિતાના પુત્ર વિગેરે માટે આરંભમાં વિતેલા છે. તથા પિતાને જોઈતી વસ્તુને સંગ્રહ કરનારા છે, તેમને ત્યાં જઈ લેવા યોગ્ય ન લેવા કેમ્પ વસ્તુની તપાસ કરે એટલે શુદ્ધ ને લે. અને દેષિતને છેડી દે તે કેવી રીતે જાણે તે કહે છે.
વસ્ત્ર શબ્દ લેવાથી વસ્ત્રની એષણા (શુદ્ધિ) બતાવી અને
