________________
શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર-આત્મકથા તેના શિરોભાગમા હુ આવી શકુ આ મારાં વચને વાચીને કોઈ વિચારમાં પડી જઈ, ભિન્ન ભિન્ન કલ્પનાઓ કરશે અને કા તો ભ્રમ ગણી વાળશે, પણ તેનું સમાધાન અહીં જ ટપકાવી દઉં છુ તમે મને સ્ત્રી સબવી કઈ દુ ખ લેખશો નહીં, લક્ષ્મી સબધી દુ ખ લેખશો કેવા પ્રકારનું નહીં, પુત્ર સબધી લેખશો નહીં, કીર્તિ સબધી લેખશો નહીં, ભય અ ર ગ દુઃખ સબધી લેખશો નહીં; કાયા સબધી લેખશો નહીં, અથવા સર્વથી ઉg * લેખશો નહીં, મને દુખ બીજી રીતનું છે તે દરદ વાતનું નથી, કફનું નથી કે પિત્તનું નથી, તે શરીરનું નથી, વચનનુ નથી કે મનનુ નથી ગણો તે બધાંયનું છે અને ન ગણે તે એકેતુ નથી, પરંતુ મારી વિજ્ઞાપના તે નહીં ગણવા માટે છે, કારણ એમા કોઈ એર મર્મ રહ્યો છે તમે જરૂર માનજો, કે હુ વિના–દિવાનપણે આ કલમ ચલાવુ છુ રાજચદ્ર નામથી ઓળખાતો વવાણિયા નામના નાના ગામને, લક્ષમીમા સવારણ એવો પણ આર્ય તરીકે ઓળખાતા દશાશ્રીમાળી–વૈશ્યને પુત્ર ગણાઉં છુ આ દેહમાં મુખ્ય બે ભવ કર્યા છે, અમુખ્યનો હિસાબ નથી નાનપણની નાની સમજણમા કોણ જાણે ક્યાથી મોટી કલ્પનાઓ આવતી સુખની જિજ્ઞાસા કેવા સુખની પણ ઓછી નહોતી, અને સુખમા પણ મહાલય, બાગબગીચા, ઈચ્છા હતી? લાડીવાડીના કઈક માન્યા હતાં, મોટી કલ્પના તે આ બધું શું છે તેની હતી તે કલ્પનાનું એક વાર એવું રૂપ દીઠું , પુનર્જન્મ નથી, પાપ નથી, પુયે નથી, સુખે રહેવુ અને સસાર ભગવો એ જ કૃતકૃત્યતા છે એમાંથી બીજી પચાતમાં નહીં પડતાં, ધર્મની વાસનાઓ કાઢી નાખી કોઈ ધર્મ માટે જૂનાધિક કે શ્રદ્ધાભાવપણું અશ્રદ્ધાભાવ થવો રહા નહીં થોડો વખત ગયા પછી એમાથી ઓર જ થયું જે થવાનું મે લખ્યુ નહોતુ, તેમ તે માટે માગ ખ્યાલમાં હોય એવું કઈ મારુ પ્રયત્ન પણ નહેતુ, છતા અચાનક ફેરફાર થયો, કોઈ ઓર અનુભવ થયો અને જે અનુભવ પ્રાયે શાસ્ત્રમાં લેખિત ન હોય, જડવાદીઓની કલ્પનામાં પણ નથી, તેવો હતો તે ક્રમે કરીને વધ્યો,
