________________
૯૨.
શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર-આત્મકથા [૬૯૭]
મુંબઈ, અથાડ વદ ૮, રવિ, ૧૯૫૨] દસ્તર પ્રારબ્ધ- પ્રારબ્ધરૂપ દુસ્તર પ્રતિબધ વર્તે છે, ત્યા કઈ લખવું કે પ્રતિબંધથી ડરીને જણાવવુ તે કૃત્રિમ જેવું લાગે છે. . આત્માને મૂળજ્ઞાનથી વર્તવું ચલાયમાન કરી નાખે એવા પ્રારબ્ધને વેદતા આ પ્રતિબંધ
તે પ્રારબ્ધને ઉપકારને હેતુ થાય છે, અને કોઈક વિકટ અવસરને વિષે એકવાર આત્માને મૂળજ્ઞાન વાવી દેવા સુધીની સ્થિતિ પમાડે છે એમ જાણી, તેથી ડરીને વર્તવું યોગ્ય છે [૩૮]
વવાણિયા,સં. ૧૯૫૩ ગુણસ્થાનક મારાહણ
૧ અપૂર્વ અવસર એવો કયારે આવશે? મનોર
કયારે થઈશુ બાહ્યતર નિગ્રંથ જો? સર્વ સંબધનું બંધન તીણ છેદીને,
વિચરશુ કવ મહત્યુને પથે જો? અપૂર્વ ૨ સર્વ ભાવથી દાસીન્યવૃત્તિ કરી,
માત્ર દેહ તે સયમહેતું હોય છે, અન્ય કારણે અન્ય કશું કપે નહીં,
દેહે પણ કિંચિત્ મૂર્છા નવ જોય જે અપૂર્વ) ૩ દર્શનમોહ વ્યતીત થઈ ઊપજ્યો બોધ જે,
દેહ ભિન્ન કેવલ ચૈતન્યનું જ્ઞાન જો, તેથી પ્રક્ષીણ ચારિત્રમોહ વિલોકિયે,
વર્તે એવું શુદ્ધસ્વરૂપનું ધ્યાન જો અપૂર્વ ૪ આત્મસ્થિરતા ત્રણ સંક્ષિપ્ત યોગની,
મુખ્યપણે તો વર્તે દેહ પર્યત જો, ઘર પરિષહ કે ઉપસર્ગભ કરી, આવી શકે નહીં તે સ્થિરતાને અત જો અપૂર્વ સયમના હેતુથી ગપ્રવર્તના, સ્વપલ જિનઆશા આધીન જો, તે પણ ક્ષણ ક્ષણ ઘટતી જાતી સ્થિતિમા, અને થાયે નિજસ્વરૂપમાં લીન જો. અપૂર્વ
૫
