________________
શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર-આત્મકથા
૭ [હા. ને. ૧–૧૯].
શરીરને વિષે આત્મભાવના પ્રથમ થતી હોય તે થવા દેવી, કમે કરી પ્રાણમાં આત્મભાવના કરવી, પછી ઈદ્રિયોમા આત્મભાવના કરવી, પછી અકલ્પવિકલ્પરૂપ પરિણામમાં આત્માની અન્યાઆત્મભાવના કરવી, પછી સ્થિર લાનમાં આત્મભાવના કરવી ?
સ્થિતિ ત્યાં સર્વ પ્રકારની અન્યાલંબનરહિત સ્થિતિ કરવી [હા. ને ૧-૩૭]
શ્રીમાન્ મહાવીર સ્વામી જેવાએ અપ્રસિદ્ધ પદ રાખી ગૃહવાન વેદ્યો–ગ્રહવાસથી નિવૃત્ત થયે પણ સાડાબાર વર્ષ આત્મિક વર્તનમાં જવા દીદ કાળ સુધી મૌન આચર્યું નિદ્રા તજી વિષમ પરિ- શિથિલતા પણ સહ્યા એને હેતુ શો? અને આ જીવ આમ વર્તે છે, તથા આમ કહે છે અને હેતુ શો?
જે પુરુષ સદગુરુની ઉપાસના વિના નિજ ક૯પનાએ આત્મ- સ્વચ્છ પરિણાસ્વરૂપનો નિર્ધાર કરે તે માત્ર પોતાના સ્વચ્છેદના ઉદયને વેદે મથી ભવવૃદ્ધિ છે, એમ વિચારવું ઘટે છે
જે જીવ સત્પષના ગુણનો વિચાર ન કરે, અને પિતાની કલ્પનાના આશ્રયે વર્તે તે જીવ સહજમાત્રમાં ભાવવૃદ્ધિ ઉત્પન્ન કરે છે, કેમકે અમર થવાને માટે ઝેર પીએ છે [હા. નો ૧-૩૮]
સર્વ મગ મહાશ્રવરૂપ તીર્થંકરે કહ્યો છે, તે સત્ય છે આવી મિશ્ર ગુણસ્થાનક મિશ્રગુણસ્થાનક જેવી સ્થિતિ ક્યાં સુવી રાખવી? જે વાત ચિત્તમાં જેવી સ્થિતિ નહીં, તે કરવી, અને જે ચિત્તમા છે તેમાં ઉદાસ રહેવું એવો વ્યવહાર શી રીતે થઈ શકે? વૈશ્ય અને નિગ્રંથભાવે વસતાં
તવૈશ્ય અને કોટી કોટી વિચાર થયા કરે છે વર્ષ અને તે વેબ સંબધી વ્યવહાર ,
: નિર્ચ થભાવે જોઈ લેકષ્ટિ તેવું માને એ ખરુ છે, અને નિભાવે વર્તતું વસતા હાનિ ચિત્ત તે વ્યવહારમાં યથાર્થ ન પ્રવર્તી શકે એ પણ રાન્ય છે,
