________________
૨૭
શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર-આત્મકથા નથી પાછળનો ઠેઠ ગયા પછી માર્ગના અજાણપણાને લીધે પડે છે આ નજરે જોયેલી, આત્માએ અનુભવેલી વાત છે. કોઈ શાસ્ત્રમાથી નીકળી આવશે ન નીકળે તો કંઈ બાધ નથી તીર્થ કરના હૃદયમાં આ વાત હતી, એમ અમે જાયું છે.
દશપૂર્વધારી ઇત્યાદિકની આજ્ઞાનું આરાધન કરવાની મહા- મહાવીરે કહ્યું વીરદેવની શિક્ષા વિશે આપે જણાવ્યું તે ખરું છે એણે તો ઘણું–રહ્યું છેઘણુંય કહ્યું હતું, પણ રહ્યા છે થોડુ અને પ્રકાશક પુરુષ તે પ્રકાશકની ગૃહસ્થાવાસમાં છે બાકીના ગુફામાં છે કોઈ કોઈ જાણે છે ખામાં પણ તેટલુ યોગબળ નથી..... સૂત્ર લઈ ઉપદેશ કરવાની આગળ જરૂર પડશે નહીં સૂત્ર અને તેનાં પડખા બધાય જણાયા છે [ ૧૬૮]. [મુંબઈ, કાર્તિક સુદ ૧૩, સેમ, ૧૯૪૭]
અગિયારમેથી લડેલો ઓછામાં ઓછા ત્રણ અને ઘણામાં ઘણા પંદર ભવ કરે, એમ અનુભવ થાય છે. [ ૧૮૭]
[મુંબઈ, માગશર વદ ૦)), ૧૯૪૭] પ્રાપ્ત થયેલા સ્વરૂપને અભેદભાવે અપૂર્વ સમાધિમાં છેવટનું સ્વસૂપ સ્મરું છું... છેવટનું સ્વરૂપ સમજાયામા, અનુભવાયામાં સમજવું અલ્પ પણ ન્યૂનતા રહી નથી જેમ છે તેમ સર્વ પ્રકારે સમજાયુ છે સર્વ પ્રકારનો એક દેશ બાદ કરતા બાકી સર્વ અનુભવાયુ છે એક દેશ સમજાયા વિના રહ્યો નથી, પરંતુ યોગ (મન, વચન, કાયા) થી અલગ થવા વનવાસની આવશ્યકતા છે, અને એમ થયે એ દેશ અનુભવાશે, અર્થાત્ તેમાં જ રહેવાશે; પરિપૂર્ણ લોકાલોકજ્ઞાન ઉત્પન્ન થશે, અને એ ઉત્પન્ન કરવાની (તેમ) આકાક્ષા રહી નથી, છતા ઉત્પન્ન પરિપૂર્ણ સ્વ૫કેમ થશે? એ વળી આશ્ચર્યકારક છે! પરિપૂર્ણ સ્વરૂપજ્ઞાન તો જ્ઞાન ઉત્પન્ન થવું ઉત્પન્ન થયું જ છે, અને એ સમાધિમાથી નીકળી લોકા
