________________
૪૨
[ ૩૧૩ ]
! મુંબઈ, પાષ સુદ ૭, ગુરુ, ૧૯૪૮]
અપૂર્વ વીત
કોઈ એવા પ્રકારના ઉદય છે કે, અપૂર્વ વીતરાગતા છતાં રાગતા-આત્મ- વેપાર બધી કઈક પ્રવર્તન કરી શકીએ છીએ, તેમજ બીજાં ભાવે વર્તન પણ ખાવાપીવા વગેરેના પ્રવર્તન માડ માંડ કરી શકીએ છીએ મન કર્યાંય વિરામ પામતુ નથી, ઘણુ કરીને અત્ર કોઈને સમાગમ ઇચ્છતું નથી કંઈ લખી શકાતું નથી વધારે પરમાર્થવાકય વદવા ઈચ્છા થતી નથી, કોઈએ પૂછેલાં પ્રશ્નોના ઉત્તર જાણતા છતા લખી શકતા નથી, ચિત્તને પણ ઝાઝા સગ નથી, આત્મા આત્મભાવે વર્તે છે.
સહજ સ્મરણે જ્ઞાન
શ્રીમદ્ રાજચ'દ્ર–આત્મકથા
અતરંગ અપૂર્વ
દો
સમયે સમયે અનતગુવિશિષ્ટ આત્મભાવ વધતા હોય એવી દશા રહે છે, જે ઘણુ કરીને કળવા દેવામાં આવતી નથી. અથવા કળી શકે તેવાના પ્રસગ નથી
આત્માને વિષે સહજ સ્મરણે પ્રાપ્ત થયેલુ જ્ઞાન શ્રી વર્ધમાનને વિષે હતું એમ જણાય છે. પૂર્ણ વીતરાગ જેવા બાધ તે અમને સહજે સાભરી આવે છે
[૩૧૫]
[ મુંબઈ, પેાષ સુદ ૧૧, ૧૯૪૮ ] આત્મસંયમને સભારીએ છીએ. યથારૂપ વીતરાગતાની પૂર્ણતા ઇચ્છીએ છીએ.
[31૭ ]
[ મુખ, પેાષ વદ ૯, રવિ, ૧૯૪૮ ]
ચિત્ત ઘણુ કરીને વનમા રહે છે, આત્મા તે પ્રાયે મુક્તસ્વરૂપ લાગે છે. વીતરાગપણુ વિશેષ છે. વેઠની પેઠે પ્રવૃત્તિ કરીએ છીએ . બીજાને અનુસરવાનું પણ રાખીએ છીએ જગતથી બહુ ઉદાસ થઈ ગયા છીએ વસ્તીથી કટાળી ગયા છીએ દશા કોઈને જણાવી શકતા નથી. જણાવીએ તેવા સત્સંગ નથી, મનને જેમ ધારીએ તેમ વાળી શકીએ છીએ એટલે પ્રવૃત્તિમા રહી શકયા છીએ. કોઈ પ્રકારથી રાગપૂર્વક પ્રવૃત્તિ
