________________
: ૧૯૬ :
મર્યાદા પટ્ટક
૫. વહેરવા જતાં કે સ્થડિલ જતાં માગમાં સર્વથા કેઈએ ન બોલવું, કદાચિત બલવાનું કાર્ય પડે તે બાજુ પર ઊભા રહીને બેસવું.
૬. ઊઘાડે મેઢે બોલવું નહિં તેમજ ક્રિયા કરતાં કે આહાર કરતાં બેલવું નહિં.
૭. એષણાશુદ્ધિ યથાશક્તિ કરવી, તેમાં અસમંજસપણું ન કરવું.
૮. એકલા ગોચરી લેવા સર્વથા ન જવું.
૯. ઉપધિપ્રમુખ પુછ-પડિલેહીને ઊંચે મૂકવી કે લેવી. ઉપકરણ, પાત્રો ઉભય ટેક પડિલેહવાં.
૧૦. તળિયા ઉપરાંત પગ ન ધોવા. ૧૧. વડાને દેખાડયા વિના આહાર ન લે. ૧૨. એકલી સ્ત્રી સાથે એકલા આલાપ ન કરે.
૧૩. વસ્ત્ર આઘુંપાછું બાંધી ન મૂકવું, માગે સુખે નિર્વાહ થાય (ઉપાડી શકાય,) બે વાર પદિલેહણ થાય, અને પલિમંથ (વધુ પડતે સમયને ભેગ જેની સાચવણ-પડિલેહણાદિમાં આપવું પડે) ન થાય તેટલું ને તેવું જ રાખવું.
૧૪. પુસ્તક ગૃહસ્થને ઘેર સીવીને ન મૂકવું, જ્ઞાનાદિક વૃદ્ધિને અર્થે છૂટું જ રાખવું, કે જેથી તેને લાભ બીજા લઈ શકે. તેના પર મૂચ્છ ન કરવી.
૧૫. દિવસના બે ઘડી પહેલી ને બે ઘડી પાછલી આહારપાણ આશ્રી જાળવવી, વિશેષ કારણે પણ સૂર્યોદયાસ્ત વેળા જેવી.
