________________
‘બતિયાં સેવત જ્યોતિકું....' ગુરુની ઑરા - આભા ભક્તને કેવી રીતે ઝળાંહળાં કરી દે છે એનું સરસ ઉદાહરણ બુદ્ધના જીવન પ્રસંગમાં મળે છે.
બુદ્ધ વૃક્ષ નીચે બેઠેલા છે.
મૌનમાં ડૂબેલ છે તેઓ.
એક સાધક આવે છે અને બુદ્ધના આભામંડલમાં પ્રવેશે છે. થોડીવાર બેસે છે. બુદ્ધ તો મહામૌનમાં છે. થોડી ક્ષણો પછી પેલો સાધક ઊભો થાય છે. બુદ્ધને પ્રણમે છે અને કહે છે ઃ ભગવન્ ! આપે મને ખૂબ આપ્યું. હું આપનો ખૂબ ખૂબ ઋણી છું. તે ગયો.
પાછળથી પટ્ટશિષ્ય આનંદે બુદ્ધને પૂછેલું : આપ તો એક શબ્દ પણ બોલ્યા નહોતા. તેણે કેમ કહ્યું કે આપે મને ખૂબ આપ્યું.
બુદ્ધ કહે છે : આનંદ ! તેની પાસે કોડિયું, તેલ અને વાટ તૈયાર હતાં. હવે એને જરૂર હતી એક જીવન્ત દીપની. એ મારી આભામાં બેઠો. એની વાટ જળી ઊઠી અને તે આભાર માનીને ચાલવા લાગ્યો.
‘સેવત પરમ પરમાતમા....'નો એક અર્થ તો આગળ કર્યો : સેવા એટલે પ્રભુની આજ્ઞાનું પાલન. બીજો અર્થ આવો પણ કરી શકાય ઃ સશક્ત મૂર્તિચૈતન્યથી સભર પરમાત્માનાં આન્દોલનો ગ્રહણ કરીને પણ સાધક પોતાની સાધનાને ઊચકી શકે.
સમય તત્વ | "" */"
