________________
જ્ઞાની પુરુષ જાગી ગયો છે.
અને તેથી જાગૃતાવસ્થામાં પણ મળેલું કંઈક ગયું; અરે, દેહ જવાની તૈયારી કરે છે અને એ મઝામાં છે. એના જાગરણમાં ઉજાગર ભળેલું છે ને !
‘જાગરદૃષ્ટ વિનષ્ટ મેં, ત્યું બુકું નહિ શોક.' જે જાગૃત થઈ ગયો, તે બધી પરિસ્થિતિમાં સમચિત્ત રહેવાનો. જે ઘટવાનું હતું, તે ઘટી ગયું. અનંત કેવળજ્ઞાની ભગવંતોએ જ્ઞાનમાં જોયેલું, તે જ બન્યું છે. પછી એનો સ્વીકાર જ હોવો ઘટે ને !
શ્રીપાળ રાસ મયણા સુન્દરીના જીવનની એક ઘટના - શ્રીપાળકુમાર સાથેના લગ્ન પ્રસંગની - ને શબ્દબદ્ધ કરતાં કહે છે : ‘મયણા મુખ વિ પાલટે રે, અંશ ન આણે ખેદ; જ્ઞાનીનું દીઠું હુવે રે...’ જ્ઞાની ભગવંતોએ જે પણ જ્ઞાનમાં જોયું છે, તેનો સ્વીકાર...
.:
ઉપમિતિ યાદ આવે : અનન્ત કેવળજ્ઞાનીઓના જ્ઞાનના વિષયરૂપ કાર્ય સમૂહ, જે કારણકલાપ દ્વારા આવિર્ભૂત થવાનો છે, તે જ રીતે થાય છે. એથી કરીને અતીતની ઘટનાઓ પ્રત્યેની વિચારણા એ માત્ર મોહનું જ સર્જન
છે.
१. नियता हि निश्चयाकूतेन नियतकारणसामग्रीजन्या च सकलकालं तथैवानन्तकेवलिज्ञानगोचरीभूता च समस्ताऽपि जगति बहिरङ्गान्तरङ्गकार्य- पर्यायमाला, सा यया परिपाट्या व्यवस्थिता यैश्च कारणैराविर्भावनीया तयैव परिपाट्या तान्येव च कारणान्यासाद्याविर्भवति, कुतस्तस्यामन्यथाभावः ? अतोऽतीतचिन्ता मोहविलसितमेव ॥ उपमिति, प्रस्ताव ४ ॥
સમાધિ શતક
| ૭૩
