________________
દશ-પંદર બગલાની કતાર... કાળા વાદળની પૃષ્ઠભૂ ૫૨ સફેદ બગલા પસાર થઈ રહ્યા હતા. રામકૃષ્ણ આ જોઈ સ્તબ્ધ બન્યા. એક સન્નાટો.
વર્ષો પછી, પરમનો અનુભવ થતાં આ સ્તબ્ધતાનું રહસ્ય ખૂલ્યું. રામકૃષ્ણે કહ્યું પ્રભુને ઃ પ્રભુ ! સફેદ બગલા તે તું જ હતો. મારી સ્તબ્ધતા હતી સમાધિ. પણ હું ના-સમજ, અપરિચિત, મૂઢ; તને પહેચાની ન શક્યો.
સમાધિ.
બહારથી લાગે એ સ્તબ્ધતા, મૂર્છા; શરીરના સ્તર ૫૨. અને એ જ વખતે ઘટિત થાય છે ભીતરની જાગૃતિ.
સ્વામી વિવેકાનન્દના પૂર્વાશ્રમની એક ઘટના : તેઓ નરેન્દ્ર રૂપે હતા. પરમ ચૈતન્યના દર્શનની, મિલનની તડપન, ઉત્કંઠા. સંતોની પાસે તેઓ જતા અને પૂછતા ઃ પ્રભુને તમે જોયા છે ? દરેક સંતે પ્રભુનો સાક્ષાત્કાર કરેલો નથી હોતો. તેઓ પરમાત્મ-મિલનની વિધિ બતાવે, પણ નરેન્દ્રને તેમાં સંતોષ
ન થાય.
એમ કરતાં, નરેન્દ્ર રામકૃષ્ણ પરમહંસ પાસે આવ્યા. એમને પણ પૂછ્યું : તમે પ્રભુનો સાક્ષાત્કાર કર્યો છે ?
રામકૃષ્ણે એમની આંખમાં આંખ પરોવી કહ્યું ઃ તારે ખરેખર પ્રભુને જોવા છે કે વાતો જ કરવી છે ?
નરેન્દ્રની આંખોમાં આંસુ. એ કહે ઃ ગુરુદેવ ! ખરેખર, પ્રભુનો સાક્ષાત્કાર કરવો છે. એ ન મળે તો આ જીવનનો કોઈ જ અર્થ નથી. નરેન્દ્રની તડપનની ખરાઈ કરીને ગુરુએ તેના મસ્તક પર હાથ મૂક્યો. અને નરેન્દ્ર સમાધિમાં. એક અઠવાડિયા સુધી નરેન્દ્ર એ સ્થિતિમાં રહ્યા.
સમાધિ શતક
*|°t
