________________
પાસે જ્યારે એ આવ્યો ત્યારે ગુરુએ પૂછ્યું : મેં કહ્યું'તું ત્યાં તને શો અનુભવ થયેલો ?
શિષ્ય પોતે જોયેલ ઘટનાનું ધ્યાન કર્યું. પછી નિરાશ સ્વરે ઉમેર્યું : ગુરુદેવ ! મને તો કંઇ મહત્ત્વપૂર્ણ લાગ્યું નહિ તેમના કાર્યકલાપમાં.
ગુરુ કહે છે : તારું નિરીક્ષણ થોડું કાચું પડ્યું. તારું નિરીક્ષણ સૂક્ષ્મ હોત તો તું મઝાનો સાધનાનો તન્તુ ત્યાં પકડી શક્યો હોત.
શિષ્યે કહ્યું : મને સમજાવો, ગુરુદેવ !
ગુરુએ વાતને સમજાવી ઃ રાત્રે સૂતી વખતે મુનીમે વાસણ, થાળી બધું ધોયેલું. સવારે ઊઠીને ફરી પાછાં એ વાસણો ધોયાં. એનો ઈંગિત તું ન સમજ્યો. એનો ઇશારો એ હતો કે વાસણ ૫૨, કબાટમાં પણ, કોઇક કાણા દ્વારા, ધૂળ જામી શકે છે. એ જ વાત મન માટે છે. મન પર રાગ, દ્વેષ, અહંકારની ધૂળ સતત લાગ્યા કરતી હોય છે, એટલે સાધકે મનના પાત્રને સતત, જાગૃત રહીને, પોંછ્યા કરવું જોઈએ.
કોઇ વ્યક્તિ પાડોશીના ઘરમાં કચરો ફેંકે તો પાડોશી આ કૃત્યને સાંખી લેશે ?
તો પછી, કોઇ વ્યક્તિ કોઇના કાનમાં કોઇની નિન્દા કરે; કચરો નાખે તો કોઇ સહી લેશે ?
જાગૃતિ ઓછી પડે છે ત્યારે વિભાવમાં જતું રહેવાય છે.
સમાધિ શતક
૧૧૪
