________________
અને એવો અનુભવી પુરુષ આપણી વચ્ચે - પ્રાકૃત લોકો વચ્ચે કઈ રીતે રહે ? ‘જ્ઞાનીકું જગમેં રહ્યો, યું નહિ કોઈ સંબંધ.’(૨૪) એનો નાતો અખિલાઈ સાથે જોડાઈ ગયો છે. વિશ્વેશ્વર સાથે જેનો સંબંધ રચાઈ ગયો; એનો કેફ જ કોઈ અલગ હોય છે. પૂ. ચિદાનન્દજી મહારાજ યાદ આવે : ‘જિને એ પિયાલા પિયા તિનકું, ઔર કેફ રતિ કૈસી ?' પરમાત્મપ્રીતિનો પરમરસ જેણે પીધો એને હવે બીજો કયો કેફ બાકી રહ્યો ?
હું ‘સમાધિશતક'ના કેફમાં રહ્યો. અને એના દ્વારા પ્રભુના, એ પરમપ્યારાના કેફમાં.
પૂરું ચાતુર્માસ ‘સમાધિશતક' પર બોલવાનું થયું. એટલે ભીતર એનાં જ સ્પન્દનો ચાલતાં રહ્યાં. એની જ કડીઓએ હૃદયનો કબજો લઈ લીધો. અને એથી જ, ચાતુર્માસ ઊતર્યો, વિહારયાત્રા શરૂ થઈ અને લખાવાનું શરૂ થયું; દેખીતી રીતે, એ ‘સમાધિશતક' પર જ થયું.
આ અગાઉ એકાવન કડીઓ પર લખેલ વિવેચનાને સામે રાખીને નવેસરથી જ લખાવાનું શરૂ થયું.
લખતાં પહેલાં કોઈ જ વિચાર નહોતો રહેતો. કડી વંચાય અને કડી જે કહેવા માગતી હોય તે કાગળ પર વિસ્તર્યા કરે. આમ પણ, હું તો લહિયો જ છું ને ! ‘એ’ લખાવે, હું લખું.
યાદ આવે કલિકાલસર્વજ્ઞ હેમચન્દ્રાચાર્યજી. સામે લહિયાઓ બેઠા હોય અને પોતે લખાવ્યે જતા હોય. આ જ સન્દર્ભમાં, મેં મિત્રવર આચાર્યશ્રી
સમાધિ શતક
૧૭૫
། ༠༥
