________________
૫
આમ્રવનું કારણે થાય છે. મનમાં કંઈ, વચનમાં કંઈ અને કરે કોઈ તેને માયાચારી કહે છે. ૧૬.
अल्पारम्भपरिग्रहत्वं मानुषस्य ॥१७॥ અર્થ–(પરમપરિઝર્વ) અલપ આરંભ કરે અને અ૯૫ પરિગ્રહ (તૃષ્ણા) રાખે તે (માનુષ0) મનુષ્યઅાઘુના આસવનું કારણ છે. ૧૭.
स्वभावमादेवं च ॥१८॥ અર્થ–(મામા) શીખવ્યા વગરની સ્વાભાવિક કમળતા (૨) પણ મનુષ્યઆયુના આસવનું કારણ છે. ૧૮,
निःशीलवतत्वं च सर्वेषाम् ॥१९॥ બર્થ(ર) અને ( નિઃસ્ત્રઢતત્વ) દિવ્રત, દેશવ્રત વગેરે સાત શીલ તથા અહિંસાદિ પાંચ વતેને ધારણ નહિ કરવાં તે (વૈષ) ચારેગતિએના આસવનું કારણ છે. ૧૯ सरागसंयमसंयमासंयमाऽकामनिर्जराबाळतपांसि दैवस्थ ॥२०॥
અર્થ (સર/સંયમસંયમ સંયમડામાર વાછતાંતિ) સરાગસંયમ, સંયમસંયમ, અકામનિર્જરા અને બાલીપ એ (વૈવસ્ય) દેવાયુબંધના આસવનું કારણ છે. કર્મોને નાશ કરવામાં તથા ત્રેતાદિક શુભાચરણમાં રાગસહિત જે ભાવ થવે, તેને સરાગસંયમ કહે છે. ત્રસહિંસાના ત્યાગરૂપ સંયમ અને સ્થાવરહિંસાના અત્યાગરૂપ અસંયમ એ પ્રકારે સંયમ અસંયમ એ બન્ને પ્રકારના પરિણામને સંયમસંયમ કહે છે. પરાધીનતાથી ક્ષુધા તૃષાદિક પીડ ગવવી; મારા, તાડન આદિ ત્રાસ સહન કરે, અને પરિતાપારિક દુખ ભોગવવામાં મંદકષાય
