________________
१२७
અને સમસ્ત પ્રકારના દર્શનાને એકજ માનવાં તથા તેની ભક્તિ કરવી, તેને વિનયમિથ્યાત્વ કહે છે. હિત અહિતની પરીક્ષા રહિત શ્રદ્ધાન કરવુ તેને અજ્ઞાનમિથ્યાત્વ કહે છે. ષટ્ (૭) કાયના જીવાની હિંસાના ત્યાગ નહીં કરવા અને પાંચ ઇન્દ્રિય અને મનને વશ નહીં કરવાં તે ખાર પ્રકારની અવિરતિ છે. ભાવશુદ્ધિ, કાયશુદ્ધિ, વિનયશુદ્ધિ, ઇર્ષ્યાપથશુદ્ધિ, ભક્ષ્યશુદ્ધિ, પાપનાશનશુદ્ધિ, પ્રતિષ્ઠાપનશુદ્ધિ અને વાકયશુદ્ધિ એ આઠ શુદ્ધિ તથા દશ લક્ષણ ધર્મમાં ઉત્સાહ રઢ઼િત પરિણામ થઇ મદ ઉદ્યમી થવાને પ્રમાદ કહે છે. સ્ત્રીકથા, રાજકથા, ભેાજનકથા, દેશકથા એ ચાર વિકથા અને ક્રોધ, માન, માયા અને લેાભ એ ચાર કષાય; પાંચ ઇન્દ્રિયા, નિદ્રા અને રાગ એ પ્રમાણે પ્રમાદના ૧૫ ભેદ છે. કષાયના કોષમાનમાયાલાભરૂપ ૧૬ ભેદ અને હાસ્ય, રતિ, અરતિ વગેરે કષાયના ભેદ મળી ૨૫ કષાય છે. ચાર મનાયેાગ, ચાર વચનચેાગ અને પાંચ કાયયેાગ, એક આહારક ક્રાયચેગ અને એક આહારક મિશ્રયાગ, એ પ્રમાણે પંદર ચેાગ છે. એ સમસ્તથી અર્થાત્ મિથ્યાત્વ, અવિરતિ, પ્રમાદ, કષાય અને ચેાગોથી શુભઅશુભ કર્મોના અધ થાય છે. ૧. सकषायत्वाज्जीवः कर्मणो योग्यान्पुद्गलानादत्ते स बन्धः ॥ २॥
અર્થ—(ગીવ:) જીવ ( સષાયત્વાત્ ) કષાયના ચેાગથી ( ર્મળઃ ) કર્મના ઉત્પન્ન થયા ( યોગ્યાનૢ ) યોગ્ય ( પુવાન ) પુર્ણાને ( માત્તે ) ગ્રહણ કરે (૬) તે ( વન્ય-)
