________________
સાધુએ તે મનદંડ, વચનદંડ અને કાયદંડ એ ત્રણ દંડથી વિરત થયેલા છે, હું ત્રણ દંડથી વિરત નથી, માટે મારે ત્રિદંડનું ચિન્હ રાખવું. સાધુઓ દ્રવ્યથી મંડિત થયેલા છે, તેમ રાગ દ્વેષ વજેલા હોવાથી ભાવથી પણ મુંડિત થયેલા છે; હું તે નથી, માટે હું મસ્તક પર ચોટલી રાખી હજામત કરાવીશ. સાધુઓને સર્વપ્રાણાતિ પાતાદિકથી વિરતિ છે. હું તે નથી. માટે હું સ્થલપ્રાણાતિપાતાદિકથી વિરતિ પામીશ. સાધુએ શિયળ રૂપ સુગંધીથી વાસિત થયેલા છે. હું નથી માટે હું શરીરે ચંદનાદિ સુગંધી વસ્તુઓનું વિલેપન કરીશ. સાધુઓ મોહરહિત છે, હું તે મેહથી આચ્છાદિત થયેલ . માટે હું છત્ર રાખીશ. સાધુએ પગરખાં વિના ઉઘાડે પગે ચાલનારા છે, હું પગમાં પાવડીઓ પહેરીશ. સાધુઓ સ્નાન કરતા નથી, પણ હું ચેડા જળથી સ્નાન કરીશ. સાધુએ કષાયરહિત છે. હું તો કષાય સહિત છું. તેથી હું રંગેલા ભગવાં કપડાં પહેરીશ.” એવી રીતે મરીચિએ. પિતાની જ બુદ્ધિથી પરિવ્રાજકનો વેશ નિપજાવ્યું. તેમને આવા વિચિત્ર વેશવાળા જોઈને લેકે ધર્મ પૂછવા લાગ્યા, પણ તેઓની આગળ મરીચિ તે સાધુધર્મની પ્રરૂપણ કરતા અને પિતાની દેશના શક્તિથી અનેક રાજપુત્રાદિકેને પ્રતિબધી ઋષભદેવ પ્રભુ પાસે મોકલી દીક્ષા અપાવતાં. મેક્ષની ઈચ્છાવાળા જીવને તેઓ કહેતા કે “સાચો માર્ગ તે ભગવંત 2ષભદેવનો છે. મારાથી તે પ્રમાણે આચરણ થઈ શકતું નથી તેથીજ મેં આ નવો વેષ ધારણ કર્યો છે.”
એક વખત ભગવાન ઋષભદેવ વિચરતા વિચરતા અધ્યા આવ્યા. પ્રભુને વંદન કરવા આવેલા ભરત મહારાજાએ પૂછયું, “ભગવદ્ ! આપની આ સભામાં કઈ ભાવી તીર્થંકર છે?” ઉત્તરમાં પરમાત્માએ કહ્યું- “રાજન ! તમારો પુત્ર મરીચિ આ અવસર્પિણી કાળમાં મહાવીર નામના વીસમા તીર્થંકર થશે, તથા મહા વિદેહ ક્ષેત્રમાં મૂકા નામની રાજધાનીમાં પ્રિય મિત્ર નામના ચક્રવર્તી થશે; વળી આજ ભરત ક્ષેત્રમાં પિતન નામના નગરના સ્વામી ત્રિપૃષ્ઠ નામના પહેલા વાસુદેવ થશે.”
